Przełącznik katodowy: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
== Budowa i zasada działania == | == Budowa i zasada działania == | ||
[[Plik:RvLieben_patent.png|thumb|Rysunek wzmacniacza von Liebena z jego niemieckiego patentu.]] | [[Plik:RvLieben_patent.png|thumb|Rysunek wzmacniacza von Liebena z jego niemieckiego patentu.]] | ||
Austriacki fizyk | Austriacki fizyk Robert von Lieben (1878 – 1913) studiował na uniwersytetach we Wiedniu i Getyndze, gdzie poznał prace Nernsta dotyczące termoemisji. Następnie pracował w zakładach Siemens-Schuckertwerke w Norymberdze. Tutaj na podstawie rury Brauna-Wehnelta zbudował lampę umożliwiającą wzmacnianie sygnałów elektrycznych małej częstotliwości. Pomiędzy emitującą elektrony żarzoną katodą a anodą umieścił cewkę, która ogniskowała i rozogniskowywała strumień elektronów wpływając na prąd płynący pomiędzy dwiema koncentrycznie rozmieszczonymi anodami lampy. Prąd w cewce był modulowany przez nadajnik sygnału (mikrofon). W obwód jednej z anod był włączony odbiornik (słuchawka). W oparciu o to urządzenie opracował wzmacniacz sygnałów telefonicznych. | ||
Na swoją lampę von Lieben otrzymał w 1906 roku niemiecki patent numer 179807. Prace von Liebena były wcześniejsze niż wynalazek [[trioda|triody]] Lee de Foresta, ale jego wzmacniacz nadawał się tylko do wzmacniania małych częstotliwości, nie zdobył popularności i szybko popadł w zapomnienie. | Na swoją lampę von Lieben otrzymał w 1906 roku niemiecki patent numer 179807. Prace von Liebena były wcześniejsze niż wynalazek [[trioda|triody]] Lee de Foresta, ale jego wzmacniacz nadawał się tylko do wzmacniania małych częstotliwości, nie zdobył popularności i szybko popadł w zapomnienie. | ||
Aktualna wersja na dzień 23:45, 30 paź 2012
Przełącznik katodowy, przekaźnik katodowy - pierwsza próżniowa lampa wzmacniająca sygnały elektryczne. Została wynaleziona przez Roberta von Liebena w latach 1905-1906. Posiadała sterowanie magnetyczne.
Budowa i zasada działania
Austriacki fizyk Robert von Lieben (1878 – 1913) studiował na uniwersytetach we Wiedniu i Getyndze, gdzie poznał prace Nernsta dotyczące termoemisji. Następnie pracował w zakładach Siemens-Schuckertwerke w Norymberdze. Tutaj na podstawie rury Brauna-Wehnelta zbudował lampę umożliwiającą wzmacnianie sygnałów elektrycznych małej częstotliwości. Pomiędzy emitującą elektrony żarzoną katodą a anodą umieścił cewkę, która ogniskowała i rozogniskowywała strumień elektronów wpływając na prąd płynący pomiędzy dwiema koncentrycznie rozmieszczonymi anodami lampy. Prąd w cewce był modulowany przez nadajnik sygnału (mikrofon). W obwód jednej z anod był włączony odbiornik (słuchawka). W oparciu o to urządzenie opracował wzmacniacz sygnałów telefonicznych.
Na swoją lampę von Lieben otrzymał w 1906 roku niemiecki patent numer 179807. Prace von Liebena były wcześniejsze niż wynalazek triody Lee de Foresta, ale jego wzmacniacz nadawał się tylko do wzmacniania małych częstotliwości, nie zdobył popularności i szybko popadł w zapomnienie.
Bibliografia
- Pestrikov, V. M., Cathode switch — The first amplifier tube, Int. Crimean Conference Microwave & Telecommunication Technology (CriMiCo’2012). 10—14 September, Sevastopol, Crimea, Ukraine.