Zasilacz wtórnikowy: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
| Linia 18: | Linia 18: | ||
* [[Zasilacze]] laboratoryjne | * [[Zasilacze]] laboratoryjne | ||
* [[Stabilizator szeregowy]] | * [[Stabilizator szeregowy]] | ||
* [[ | * [[Jarzeniówka stabilizacyjna]] | ||
[[Kategoria: Zasilacze]] | [[Kategoria: Zasilacze]] | ||
Aktualna wersja na dzień 06:34, 23 sie 2012
Zasilacz wtórnikowy to zasilacz (często regulowany) zbudowany w układzie triodowego wtórnika katodowego (lub wtórnika emiterowego).
Budowa
W układzie zasilacza wtórnikowego na siatkę sterującą triody przyłożone jest stałe napięcie, a obciążenie jest włączone w katodzie lampy. Napięcie siatkowe może być dodatkowo filtrowane lub wstępnie stabilizowane (na przykład za pomocą stabilitronu). By uzyskać szerszy zakres zmian napięcia wejściowego często jedną z końcówek dzielnika napięcia siatkowego przyłącza się do napięcia ujemnego uzyskanego z osobnego prostownika.
Regulując napięcie na siatce można zmieniać napięcie wyjściowe zasilacza. Mimo, że układ taki charakteryzuje się mizernymi parametrami (duży opór wewnętrzny i brak stabilizacji napięcia wyjściowgo) jako prosty zasilacz laboratoryjny spełni swoje zadanie. Przykładami praktycznych rozwiązań mogą być amatorski zasilacz prezentowany w Radio 12/1949[1] i komercyjne konstrukcje Zasilacz Anodowy Typ 2 lub P307.
Przypisy
- ↑ J. Kroszczyński, Regulowany zasilacz uniwersalny, Radio, 12/1949.
Bibliografia
- H. Bobrowski, Co radioamator wiedzieć powinien, WKŁ, Warszawa, 1962.
Zobacz też
- Zasilacze laboratoryjne
- Stabilizator szeregowy
- Jarzeniówka stabilizacyjna