O stabilitronach: Różnice pomiędzy wersjami

Z Oktoda
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
← poprzednia edycja
Jasiu (dyskusja | edycje)
Edytor, Forum:Admin, Forum:Mod, Administratorzy
993 edycje
Jasiu (dyskusja | edycje)
Edytor, Forum:Admin, Forum:Mod, Administratorzy
993 edycje
 
(Nie pokazano 14 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Stab1.jpg|thumb|300px]]
== Do czego one służą ==
== Do czego one służą ==
Jarzeniowe stabilizatory napięcia, zwane również stabilitronami, a potocznie jarzeniówkami albo neonówkami, to odpowiedniki diod Zenera z epoki lamp elektronowych. W sprzęcie powszechnego użytku stosowane były rzadko, tylko w najbardziej wyrafinowanych konstrukcjach. Często natomiast spotyka się je w urządzeniach profesjonalnych i pomiarowych. Były wytwarzne na napięcia pracy od około 70V do kilkudziesięciu kV.
[[Jarzeniówka stabilizacyjna|Jarzeniowe stabilizatory napięcia]], zwane również stabilitronami, stabiliwoltami, a potocznie jarzeniówkami albo neonówkami, to odpowiedniki diod Zenera z epoki lamp elektronowych. W sprzęcie powszechnego użytku stosowane były rzadko, tylko w najbardziej wyrafinowanych konstrukcjach. Często natomiast spotyka się je w urządzeniach profesjonalnych i pomiarowych. Były wytwarzne na napięcia pracy od około 70V do kilkudziesięciu kV.


=== Podstawowy układ pracy ===
=== Podstawowy układ pracy ===
[[Image:stab-cir11.jpg|thumb|left]]
[[Image:stab-cir11.gif|thumb|left]]
{{Main|jarzeniówka stabilizacyjna}}
Podstawowy układ pracy stabilitronu jest bardzo prosty i podobny do parametrycznego stabilizatora napięcia na diodzie Zenera. Ze względu na stosunkowo dużą moc stabilistorów możemy w ten sposób zbudować całkiem użyteczny zasilacz, a jego prostota jest bezkonkurencyjna - zawiera tylko dwa elementy: rezystor i sam stabilitron. W w literaturze i Internecie można znaleźć wiele lampowych stabilizatorów napięcia z wykorzystaniem tych elementów.
Podstawowy układ pracy stabilitronu jest bardzo prosty i podobny do parametrycznego stabilizatora napięcia na diodzie Zenera. Ze względu na stosunkowo dużą moc stabilistorów możemy w ten sposób zbudować całkiem użyteczny zasilacz, a jego prostota jest bezkonkurencyjna - zawiera tylko dwa elementy: rezystor i sam stabilitron. W w literaturze i Internecie można znaleźć wiele lampowych stabilizatorów napięcia z wykorzystaniem tych elementów.


Linia 22: Linia 24:
! Napięcie zapłonu (max) [V]
! Napięcie zapłonu (max) [V]
! Zakres prądów [mA]
! Zakres prądów [mA]
! Oporność wewnętrzna (typ) [Ohm]
! Oporność wewnętrzna (typ) [Ω]
! Uwagi
! Uwagi
|- align="center"
|- align="center"
Linia 45: Linia 47:
! [[Image:vr150.jpg|thumb|center]] <br>
! [[Image:vr150.jpg|thumb|center]] <br>
0D3 SG4S (Pl, СГ4С ZSRR) VR150 QS150/40
0D3 SG4S (Pl, СГ4С ZSRR) VR150 QS150/40
| [[Image:0a3cok.gif|150px]]
| [[Image:0a3cok.gif|150px|center]]
| 152.5+/-7.5
| 152.5+/-7.5
| 180
| 180
Linia 54: Linia 56:


=== Miniaturowe ===
=== Miniaturowe ===
 
{| table class="wikitable"
 
{| style="border-spacing:0;"
| colspan="8"  style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''Stabilistory standartowe (miniaturowe) '''</center>
 
|-
|-
| style="border:none;padding:0.49mm;"|
! Typ
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''Typ '''</center>
! Cokół
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''Cokół '''</center>
! Napięcie stabilizowane [V]
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''<nowiki>Napięcie stabilizowane [V] </nowiki>'''</center>
! Napięcie zapłonu (max) [V]
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''<nowiki>Napięcie zapłonu (max) [V] </nowiki>'''</center>
! Zakres prądów [mA]
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''<nowiki>Zakres prądów [mA] </nowiki>'''</center>
! Oporność wewnętrzna (typ) [Ω]
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''<nowiki>Oporność wewnętrzna (max) [Ohm] </nowiki>'''</center>
! Uwagi
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''Uwagi '''</center>
|- align="center"
! [[Image:str85.jpg|thumb|center]]<br>
0G3 StR85/10 (NRD) 85A2 STV85/10 CV449 M8098 AG5209
| [[Image:85a2cok.gif|150px|center]]
| 83..87
| 125
| 1-10
| 450
| Choć nie był produkowany w Polsce, jest dosyć popularny
|- align="center"
! [[Image:str90.jpg|thumb|center]] <br>
90C1 StR90/40 (NRD) SG16P (СГ16П ZSRR)
| [[Image:90c1cok.gif|150px|center]]
| 86..94
| 125
| 1-40
| 360
|
|- align="center"
! [[Image:108c1.jpg|thumb|center]] <br>
0B2 STV108/30 StR108/30 (NRD) 108C1 SG2P (СГ2П ZSRR)
| [[Image:90c1cok.gif|150px|center]]
| 106..111
| 127
| 5-30
| 140
|
|- align="center"
! [[Image:str150.jpg|thumb|center]] <br>
0A2 150C2 SG1P (СГ1П ZSRR) StR150/30 (NRD
| [[Image:90c1cok.gif|150px|center]]
| 144..164
| 180
| 5-30
| 240
|
|- align="center"
! [[Image:sg5b.jpg|thumb|center]] <br>
SG5B (СГ5Б ZSRR)
| [[Image:sg301cok.gif|150px|center]]
| 143..157
| 180
| 5-10
| 800
|
|}


== Wysokostabilne (referencyjne) ==
{| table class="wikitable"
|-
|-
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>[[Image:str85.jpg]] </center>
! Typ
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''0G3'''StR85/10(NRD) 85A2 STV85/10 CV449 M8098 AG5209 </center>
! Cokół
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>[[Image:85a2cok.gif]] </center>
! Napięcie stabilizowane [V]
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>83..87 </center>
! Napięcie zapłonu (max) [V]
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>125 </center>
! Zakres prądów [mA]
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>1-10 </center>
! Oporność wewnętrzna (typ) [Ω]
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>450 </center>
! Uwagi
| style="border:none;padding:0.49mm;"|
|- align="center"
 
! [[Image:83a1.jpg|thumb|center]] <br>
|-
83A1
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>[[Image:str90.jpg]] </center>
| [[Image:83a1cok.gif|150px|center]]
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''90C1'''StR90/40(NRD) SG16P(ZSRR) </center>
| 82.6..84.1
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>[[Image:90c1cok.gif]] </center>
| 130
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>86..94 </center>
| 4.5 (3.5-6)
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>125 </center>
| 350
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>1-40 </center>
| Stabilność temperaturowa 0.003%/stopień
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>360 </center>
|- align="center"
| style="border:none;padding:0.49mm;"|
! [[Image:sg301s.jpg|thumb|center]] <br>
 
SG301S (СГ5С ZSRR)
|-
| [[Image:sg301cok.gif|150px|center]]
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>[[Image:108c1.jpg]] </center>
| 390+/-10
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''0B2'''STV108/30 StR108/30(NRD) 108C1 SG2P(ZSRR) </center>
| 430
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>[[Image:90c1cok.gif]] </center>
| 0.1 (0.003-0.1)
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>106..111 </center>
| 140k
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>127 </center>
|
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>5-30 </center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>140 </center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"|
 
|-
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>[[Image:str150.jpg]] </center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''0A2'''150C2 SG1P(ZSRR) StR150/30(NRD) </center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>[[Image:90c1cok.gif]] </center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>144..164 </center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>180 </center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>5-30 </center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>240 </center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"|
 
|-
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>[[Image:sg5b.jpg]] </center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''SG5B (ZSRR)'''</center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>[[Image:sg301cok.gif]] </center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>143..157 </center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>180 </center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>5-10 </center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>800 </center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"|
 
|}
|}


{| style="border-spacing:0;"
== Z elektrodą zapłonową ==
| colspan="8"  style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''Stabilistory wysykostabilne (referencyjne) '''</center>
[[Image:zapl2.gif|thumb|left]]Dodatkowa elektroda ułatwia zapłon stabilistora, bo podane jest na nią pełne napięcie zasilania - bez spadku napięcia na rezystorze szeregowym wywołanego przepływem prądu obciążenia.<br clear=all>
 
{| table class="wikitable"
|-
|-
| style="border:none;padding:0.49mm;"|
! Typ
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''Typ '''</center>
! Cokół
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''Cokół '''</center>
! Napięcie stabilizowane [V]
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''<nowiki>Napięcie stabilizowane [V] </nowiki>'''</center>
! Napięcie zapłonu (max) [V]
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''<nowiki>Napięcie zapłonu (max) [V] </nowiki>'''</center>
! Zakres prądów [mA]
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''<nowiki>Prąd znamionowy [mA] </nowiki>'''</center>
! Oporność wewnętrzna (typ) [Ω]
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''<nowiki>Oporność wewnętrzna (max) [Ohm] </nowiki>'''</center>
! Uwagi
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''Uwagi '''</center>
|- align="center"
 
! [[Image:gr20.jpg|thumb|center]] <br>
|-
GR20-612
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>[[Image:83a1.jpg]] </center>
| [[Image:gr20cok.gif|150px|center]]
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''83A1'''</center>
| 612(?)
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>[[Image:83a1cok.gif]] </center>
|
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>82.6..84.1 </center>
|
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>130 </center>
|
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>4.5 (3.5-6) </center>
|  
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>350 </center>
|- align="center"
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''Stabilność temperaturowa 0.003%/stopień''' </center>
! [[Image:gr150DA.jpg|thumb|center]] <br>
 
GR150DA GR20-1
|-
| [[Image:gr20cok.gif|150px|center]]
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>[[Image:sg301s.jpg]] </center>
| 150
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''SG301S (ZSRR)''' </center>
| 200
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>[[Image:sg301cok.gif]] </center>
| 10-60
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>390+/-10 </center>
|
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>430 </center>
| U<sub>aa</sub>=200V; R<sub>aa</sub>=1MΩ
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>0.1 (0.003-0.1) </center>
|- align="center"
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>140k </center>
! [[Image:qs95-10.jpg|thumb|center]] <br>
| style="border:none;padding:0.49mm;"|
QS95/10
 
| [[Image:qs95cok.gif|150px|center]]
| 95+/-5
| 110
| 2-10
|
|}
|}


{| style="border-spacing:0;"
== Wielosekcyjne ==
| colspan="8"  style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''Ciekawostki '''</center>
[[Image:stabilivolt.gif|thumb|left]]
 
Stabilistory wielosekcyjne nazywają umożliwiają jednoczesną stabilizację wielu napięć. Masa układu może być przyłączona również do jednej z elektrod wewnętrznych, co umożliwia jednoczesne stabilizowanie napięć o różnym znaku. Do poszczególnych elektrod można połączyć rezystory wyrównujące przepływ prądu i ułatwiające zapłon lampy.<br clear=all>
{| table class="wikitable"
|-
|-
| style="border:none;padding:0.49mm;"|
! Typ
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''Typ '''</center>
! Cokół
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''Cokół '''</center>
! Napięcie stabilizowane [V]
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''<nowiki>Napięcie stabilizowane [V] </nowiki>'''</center>
! Napięcie zapłonu (max) [V]
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''Napięcie zapłonu (max) <nowiki>[V] </nowiki>'''</center>
! Zakres prądów [mA]
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''<nowiki>Prąd znamionowy [mA] </nowiki>'''</center>
! Oporność wewnętrzna (typ) [Ω]
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''Oporność wewnętrzna (max) <nowiki>[Ohm] </nowiki>'''</center>
! Uwagi
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''Uwagi '''</center>
|- align="center"
 
! [[Image:dscf1192.jpg|thumb|center]] <br>
|-
STV150/20
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>[[Image:gr20.jpg]] </center>
| [[Image:cok150.gif|150px|center]]
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''GR20-612'''</center>
| 142-158
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>[[Image:gr20cok.gif]] </center>
| 200
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>612(?) </center>
| 5-20
| style="border:none;padding:0.49mm;"|
|  
| style="border:none;padding:0.49mm;"|
| Wygodna lampa dwusekcyjna, stabilizująca jednocześnie napięcia 75 i 150 V albo +/- 75V.
| style="border:none;padding:0.49mm;"|
|- align="center"
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''Z dodatkową elektrodą zapłonową'''[[Image:zapl2.gif]]Dodatkowa elektroda ułatwia zapłon stabilistora, bo podane jest na nią pełne napięcie zasilania - bez spadku napięcia na rezystorze szeregowym. </center>
![[Image:stv280-40.jpg]] <br>
 
STV280/40 StR280/40 (NRD)
|-
| [[Image:stv280cok.gif|150px|center]]
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>[[Image:gr150DA.jpg]] </center>
| 270-300
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''GR150DA'''GR20-1 </center>
| 335
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>[[Image:gr20cok.gif]] </center>
| 5-(35,40,60,60) w poszczególnych sekcjach
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>150 </center>
| 60 (na każdą sekcję)
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>200 </center>
| Cztery sekcje
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>10-60 </center>
|- align="center"
| style="border:none;padding:0.49mm;"|  
! [[Image:str280-80.jpg|thumb|center]] <br>
 
STV280/80 StR280/80 (NRD)
|-
| [[Image:stv280cok.gif|150px|center]]
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>[[Image:qs95-10.jpg]] </center>
| 270-300
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''QS95/10'''</center>
| 335
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>[[Image:qs95cok.gif]] </center>
| 10-(70,70,90,100)
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>95+/-5 </center>
| 40 (na każdą sekcję)
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>110 </center>
| Cztery sekcje
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>2-10 </center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"|
 
|-
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>[[Image:stv280-40.jpg]] </center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''STV280/40'''StR280/40 </center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>[[Image:stv280cok.gif]] </center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>270-300 </center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>335 </center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>5-(35,40,60,60) w poszczególnych sekcjach </center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>60 (na każdą sekcję) </center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''Cztery sekcje'''[[Image:stabilivolt.gif]]Stabilistory wielosekcyjne nazywają sie stabiliwoltami i umożliwiają jednoczesną stabilizację wielu napięć. </center>
 
|-
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>[[Image:str280-80.jpg]] </center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''STV280/80'''StR280/80 </center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>[[Image:stv280cok.gif]] </center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>270-300 </center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>335 </center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>10-(70,70,90,100) w poszczególnych sekcjach </center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>40 (na każdą sekcję) </center>
 
|-
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>[[Image:dscf1192.jpg]] </center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''STV150/20'''</center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>[[Image:cok150.gif]] </center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>142-158 </center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>200 </center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>5-20 </center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"|
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''Dwie sekcje'''Bardzo wygodna lampa stabilizująca jednocześnie napięcia 75 i 150 V albo +/- 75V. </center>
 
|-
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>[[Image:gr27-5.jpg]] </center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''GR27-5'''</center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>[[Image:gr27cok.gif]] </center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>80 </center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"|
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>0.1-6 </center>
| style="border:none;padding:0.49mm;"|
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>Niektóre typy stabilistorów miały bardzo nietypowe cokoły - czasem przypominały zwyczajne żarówki. </center>
 
|}
|}


{| style="border-spacing:0;"
== Z nietypowymi cokołami ==
| colspan="2"  style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>'''Inne zastosowania '''</center>
{| table class="wikitable"
 
|-
|-
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>[[Image:lampki.jpg]] </center>
! Typ
| style="border:none;padding:0.49mm;"| <center>Neonówki są także stosowane jako wskaźniki i sygnalizatory. W tej roli neonówka musi być włączona szeregowo z opornikiem ograniczającym prąd. </center>
! Cokół
 
! Napięcie stabilizowane [V]
! Napięcie zapłonu (max) [V]
! Zakres prądów [mA]
! Oporność wewnętrzna (typ) [Ω]
! Uwagi
|- align="center"
! [[Image:gr27-5.jpg|thumb|center]]
GR27-5
| [[Image:gr27cok.gif|150px|center]]
| 80
|
| 0.1-6
|
| Żarówkowy trzonek E14.
|- align="center"
! [[Image:Stabilitrony StR 70-6.jpg|thumb|center]]
StR70-6
| [[Image:StR70-6_cok.png |150px|center]]
| 72-82
| 100
| 2.5-6
|
| Żarówkowy trzonek bagnetowy.
|- align="center"
! [[Image:STV150-15.jpg|thumb|center]]
STV150/15
| [[Image:STV150-15_cok.png |150px|center]]
| 140-160
| 200
| 1-15
| 1000
|
|}
|}


{| style="border-spacing:0;"
[[Kategoria: Lampy specjalne]]
| style="border:none;padding:0.49mm;"| Ostatnia modyfikacja: 2.01.2003
[[Kategoria: Zbiory]]
 
|}

Aktualna wersja na dzień 04:37, 23 sie 2012

Do czego one służą

Jarzeniowe stabilizatory napięcia, zwane również stabilitronami, stabiliwoltami, a potocznie jarzeniówkami albo neonówkami, to odpowiedniki diod Zenera z epoki lamp elektronowych. W sprzęcie powszechnego użytku stosowane były rzadko, tylko w najbardziej wyrafinowanych konstrukcjach. Często natomiast spotyka się je w urządzeniach profesjonalnych i pomiarowych. Były wytwarzne na napięcia pracy od około 70V do kilkudziesięciu kV.

Podstawowy układ pracy

Osobna strona - jarzeniówka stabilizacyjna

Podstawowy układ pracy stabilitronu jest bardzo prosty i podobny do parametrycznego stabilizatora napięcia na diodzie Zenera. Ze względu na stosunkowo dużą moc stabilistorów możemy w ten sposób zbudować całkiem użyteczny zasilacz, a jego prostota jest bezkonkurencyjna - zawiera tylko dwa elementy: rezystor i sam stabilitron. W w literaturze i Internecie można znaleźć wiele lampowych stabilizatorów napięcia z wykorzystaniem tych elementów.

O czym należy pamiętać:

  • Napięcie zapłonu stabilitronów jest większe od napięcia stabilizowanego.Napięcie wejściowe stabilizatora U musi mieć odpowiedni zapas.
  • Należy bardzo uważać przy łączeniu kondensatorów równolegle ze stabilistorem. Zbyt duża jego wartość może spowodować powstanie oscylacji, a naprawdę duży kondesator może łatwo zniszczyć lampę.
  • Stabilizator ten jest "z definicji" zabezpieczony przed zwarciem, o ile rezystor R jest dobrany tak by wytrzymał wydzieloną na nim moc.
  • Stabilistorów nie należy łączyć równolegle, zawsze jeden z nich będzie miał mniejsze napięcie zapłonu i przejmie cały prąd.
  • W ciemności stabilistory "zapalają" sie dosyć długo - nawet kilkanaście sekund.

Typy standartowe

Cokół oktalowy

Typ Cokół Napięcie stabilizowane [V] Napięcie zapłonu (max) [V] Zakres prądów [mA] Oporność wewnętrzna (typ) [Ω] Uwagi

0A3 SG2S (Pl, СГ2С ZSRR) VR75 QS75/40

75.5+/-5.5 105 5-40 190 W Polsce produkowany przez zakłady LAMINA

0C3 SG3S (Pl, СГ3С ZSRR) VR105

108+/-3.5 127 5-40 60 W Polsce produkowany przez zakłady LAMINA

0D3 SG4S (Pl, СГ4С ZSRR) VR150 QS150/40

152.5+/-7.5 180 5-30 160 W Polsce produkowany przez zakłady LAMINA

Miniaturowe

Typ Cokół Napięcie stabilizowane [V] Napięcie zapłonu (max) [V] Zakres prądów [mA] Oporność wewnętrzna (typ) [Ω] Uwagi

0G3 StR85/10 (NRD) 85A2 STV85/10 CV449 M8098 AG5209

83..87 125 1-10 450 Choć nie był produkowany w Polsce, jest dosyć popularny

90C1 StR90/40 (NRD) SG16P (СГ16П ZSRR)

86..94 125 1-40 360

0B2 STV108/30 StR108/30 (NRD) 108C1 SG2P (СГ2П ZSRR)

106..111 127 5-30 140

0A2 150C2 SG1P (СГ1П ZSRR) StR150/30 (NRD

144..164 180 5-30 240

SG5B (СГ5Б ZSRR)

143..157 180 5-10 800

Wysokostabilne (referencyjne)

Typ Cokół Napięcie stabilizowane [V] Napięcie zapłonu (max) [V] Zakres prądów [mA] Oporność wewnętrzna (typ) [Ω] Uwagi

83A1

82.6..84.1 130 4.5 (3.5-6) 350 Stabilność temperaturowa 0.003%/stopień

SG301S (СГ5С ZSRR)

390+/-10 430 0.1 (0.003-0.1) 140k

Z elektrodą zapłonową

Dodatkowa elektroda ułatwia zapłon stabilistora, bo podane jest na nią pełne napięcie zasilania - bez spadku napięcia na rezystorze szeregowym wywołanego przepływem prądu obciążenia.

Typ Cokół Napięcie stabilizowane [V] Napięcie zapłonu (max) [V] Zakres prądów [mA] Oporność wewnętrzna (typ) [Ω] Uwagi

GR20-612

612(?)

GR150DA GR20-1

150 200 10-60 Uaa=200V; Raa=1MΩ

QS95/10

95+/-5 110 2-10

Wielosekcyjne

Stabilistory wielosekcyjne nazywają umożliwiają jednoczesną stabilizację wielu napięć. Masa układu może być przyłączona również do jednej z elektrod wewnętrznych, co umożliwia jednoczesne stabilizowanie napięć o różnym znaku. Do poszczególnych elektrod można połączyć rezystory wyrównujące przepływ prądu i ułatwiające zapłon lampy.

Typ Cokół Napięcie stabilizowane [V] Napięcie zapłonu (max) [V] Zakres prądów [mA] Oporność wewnętrzna (typ) [Ω] Uwagi

STV150/20

142-158 200 5-20 Wygodna lampa dwusekcyjna, stabilizująca jednocześnie napięcia 75 i 150 V albo +/- 75V.

STV280/40 StR280/40 (NRD)

270-300 335 5-(35,40,60,60) w poszczególnych sekcjach 60 (na każdą sekcję) Cztery sekcje

STV280/80 StR280/80 (NRD)

270-300 335 10-(70,70,90,100) 40 (na każdą sekcję) Cztery sekcje

Z nietypowymi cokołami

Typ Cokół Napięcie stabilizowane [V] Napięcie zapłonu (max) [V] Zakres prądów [mA] Oporność wewnętrzna (typ) [Ω] Uwagi

GR27-5

80 0.1-6 Żarówkowy trzonek E14.

StR70-6

72-82 100 2.5-6 Żarówkowy trzonek bagnetowy.

STV150/15

140-160 200 1-15 1000
Źródło: „http://bee.mif.pg.gda.pl/Oktoda/index.php?title=O_stabilitronach&oldid=1668”