EF95: Różnice pomiędzy wersjami

Z Oktoda
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Jasiu (dyskusja | edycje)
Utworzył nową stronę „{{Lampa |typ=95 |zdjęcie = |rodzaj=Pentoda regulacyjna |żarzenie=pośrednie, równoległe |Uż=6,3 V|Iż=175 mA |Uamax=180V |Us2max=140V |Ikmax=18 mA |Pamax=1.7 W ...”
 
Oktoda (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 14 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Lampa |typ=95 |zdjęcie = |rodzaj=Pentoda regulacyjna |żarzenie=pośrednie, równoległe |Uż=6,3 V|Iż=175 mA |Uamax=180V |Us2max=140V |Ikmax=18 mA |Pamax=1.7 W |Sa=5,7 mA/V |cokół=EF50 cok.png|frank=^EF50$}}
{{Lampa |typ=EF95 |zdjęcie = 6Z1P_pentode.jpg
[[Image:6AK5 vacuum tubes.JPG|thumb|right|350px| Od lewej do prawej: EF95 prod. Phillips, 6AK5 prod. NEC, 6Ж1П prod. radz. (Novosibirsk), 6Ж1П prod. radz. (Svetlana).]]
|rodzaj=Pentoda wielkiej częstotliwości
'''EF95'''  - popularna [[pentoda]] [[selektoda | regulacyjna]] o cokole heptalowym, przeznaczona do stosowana we wzmacniaczach wielkiej częstotliwości.
|żarzenie=pośrednie, równoległe | Uż=6,3 V|Iż=175 mA
|Uamax=200V |Us2max=155V |Ikmax=20 mA |Pamax=1.8 W
| Ua=180 V |Us2=120 V |Us1 = -2 V |Ia = 7,7 mA |Is2 = 2,4 mA |Sa=5,1 mA/V
|cokół= EF95_cok.png
|frank=^EF95$}}
'''EF95'''  - popularna [[pentoda]] o cokole heptalowym, o małych szumach, przeznaczona do stosowana we wzmacniaczach wielkiej częstotliwości.
 
== Historia i zastosowania ==
Wzorcem dla EF95 była prawdopodobnie niemiecka wojskowa lampa opracowana w drugiej połowie lat 30, a bardzo popularna w latach II wojny światowej [[RV12P2000]]. Ma ona zbliżone charakterystyki, a konstrukcja wewnętrzna jest praktycznie identyczna. Jako pierwsza, krótko po wprowadzeniu cokołu heptalowego na początku lat 40, ukazała się na rynku wersja amerykańska - 6AK5. W Europie weszła do szerszego użytku, jako EF95, na początku lat 50.
 
Jest to lampa uniwersalna, była stosowanan w wielu rozmaitych urządzeniach, zarówno powszechnego użytku (zwłaszcza w ZSRR), jak i profesjonalnych (radiostacje, urządzenia przemysłowe, sprzęt laboratoryjny i pomiarowy). W Polsce EF95 nie była produkowana, ale często spotyka się jej radziecką wersję 6Ж1П.
 
== Odpowiedniki ==
[[Image:6AK5 vacuum tubes.JPG|thumb|right|300px| Od lewej do prawej: EF95 (Phillips), 6AK5 (NEC), 6Ж1П (Novosibirsk), 6Ж1П (Svetlana).]]
* Odpowiednikami EF95 są: 6AK5 (amerykańska), 6Ж1П (radziecka), 6F32 (Tesla), DP61, EF905, HF3132.
* Wersje o zwiększonej odporności i trwałości noszą nazwy: E95F, 6AK5-W, 6AK5-WA, 5654, 5591, 6069, 6J1-Q, CV850, M8100, 403A, 731A, 6Ж1П-ЕВ.
* Wersja z żarzeniem szeregowym prądem 50 mA nazywa się 18AK5.
* Z innym cokołem:
:* F/5654, FF/5654, XF5654, SF/5654 - z bańki wyprowadzone długie przewody do bezpośredniego lutowania;
:* lampy miniaturowe (paluszkowe): 605CX, 623CX, 5702, 6Ж1Б.
 
== Ciekawostki ==
* Lampa EF95 była używana w wyprodukowanych w dużej ilości dla radiofonii zachodnioniemieckiej stołach mikserskich serii V72. Stołów tych używały również firmy nagraniowe (EMI, Decca, Telefunken)<ref>[http://www.tab-funkenwerk.com/id9.html The V72 and V series]</ref>.
* Wersje z długimi wyprowadzeniami przystosowanymi do bezpośredniego lutowania znalazły zastosowanie w rdiosondach meteo. Były to wypuszczane za pomocą balonów urzadzenia jednorazowego użytku.
 
== Przypisy ==
<references/>


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
* Leonard Niemcewicz, ''Lampy elektronowe i półprzewodniki'', Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Wydanie III poprawione i uzupełnione, Warszawa 1968
# {{Książka | imię = Piotr |nazwisko=Mikołajczyk |imię2=Bohdan |nazwisko2=Paszkowski |tytuł = Electronic Universal Vade-mecum |rok = 1964 | wydawnictwo = WNT |miejsce = Warszawa}}
 
== Linki zewnętrzne ==
* Radiomuseum EF95: [http://www.radiomuseum.org/tubes/tube_ef95.html].


[[Kategoria: Lampy elektronowe według typu]]
[[Kategoria: Lampy według typu]]

Aktualna wersja na dzień 20:36, 11 paź 2015

EF95
Pentoda wielkiej częstotliwości
Żarzenie
pośrednie, równoległe
Uż 6,3 V
Iż 175 mA
Parametry dopuszczalne
Pamax 1.8 W
Uamax 200V
Ikmax 20 mA
Us2max 155V
Parametry charakterystyczne
Ua 180 V
Us2 120 V
Ia 7,7 mA
Is2 2,4 mA
Sa 5,1 mA/V
Us1 -2 V
<htmlet nocache="yes">Frank_begin</htmlet> value=^EF95$ <htmlet nocache="yes">Frank_end</htmlet>
w katalogu Franka

EF95 - popularna pentoda o cokole heptalowym, o małych szumach, przeznaczona do stosowana we wzmacniaczach wielkiej częstotliwości.

Historia i zastosowania

Wzorcem dla EF95 była prawdopodobnie niemiecka wojskowa lampa opracowana w drugiej połowie lat 30, a bardzo popularna w latach II wojny światowej RV12P2000. Ma ona zbliżone charakterystyki, a konstrukcja wewnętrzna jest praktycznie identyczna. Jako pierwsza, krótko po wprowadzeniu cokołu heptalowego na początku lat 40, ukazała się na rynku wersja amerykańska - 6AK5. W Europie weszła do szerszego użytku, jako EF95, na początku lat 50.

Jest to lampa uniwersalna, była stosowanan w wielu rozmaitych urządzeniach, zarówno powszechnego użytku (zwłaszcza w ZSRR), jak i profesjonalnych (radiostacje, urządzenia przemysłowe, sprzęt laboratoryjny i pomiarowy). W Polsce EF95 nie była produkowana, ale często spotyka się jej radziecką wersję 6Ж1П.

Odpowiedniki

Od lewej do prawej: EF95 (Phillips), 6AK5 (NEC), 6Ж1П (Novosibirsk), 6Ж1П (Svetlana).
  • Odpowiednikami EF95 są: 6AK5 (amerykańska), 6Ж1П (radziecka), 6F32 (Tesla), DP61, EF905, HF3132.
  • Wersje o zwiększonej odporności i trwałości noszą nazwy: E95F, 6AK5-W, 6AK5-WA, 5654, 5591, 6069, 6J1-Q, CV850, M8100, 403A, 731A, 6Ж1П-ЕВ.
  • Wersja z żarzeniem szeregowym prądem 50 mA nazywa się 18AK5.
  • Z innym cokołem:
  • F/5654, FF/5654, XF5654, SF/5654 - z bańki wyprowadzone długie przewody do bezpośredniego lutowania;
  • lampy miniaturowe (paluszkowe): 605CX, 623CX, 5702, 6Ж1Б.

Ciekawostki

  • Lampa EF95 była używana w wyprodukowanych w dużej ilości dla radiofonii zachodnioniemieckiej stołach mikserskich serii V72. Stołów tych używały również firmy nagraniowe (EMI, Decca, Telefunken)[1].
  • Wersje z długimi wyprowadzeniami przystosowanymi do bezpośredniego lutowania znalazły zastosowanie w rdiosondach meteo. Były to wypuszczane za pomocą balonów urzadzenia jednorazowego użytku.

Przypisy

Bibliografia

  1. Mikołajczyk Piotr, Paszkowski Bohdan: Electronic Universal Vade-mecum, WNT, Warszawa, 1964.

Linki zewnętrzne

  • Radiomuseum EF95: [1].