Oktoda: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
| Linia 15: | Linia 15: | ||
Ostatnią siatką jest siatka szósta - jest to siatka hamująca elektrony wtórne z anody podążające z powrotem do siatki piątej - działa identycznie jak siatka trzecia w [[pentoda|pentodzie]]. | Ostatnią siatką jest siatka szósta - jest to siatka hamująca elektrony wtórne z anody podążające z powrotem do siatki piątej - działa identycznie jak siatka trzecia w [[pentoda|pentodzie]]. | ||
W europejskim [[ | W europejskim [[oznaczenia lamp elektronowych|systemie oznaczeń]] lamp oktody mają symbol '''K'''. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Wersja z 16:44, 23 lip 2012
Oktoda jest elektronową lampą próżniową zawierającą zgodnie z nazwą osiem elektrod - anodę, katodę oraz sześć siatek.
Historia i budowa
Siatka pierwsza i czwarta jest siatką sterującą, siatka druga jest siatką specjalną, siatki trzecia i piąta to siatki ekranujące (ich znaczenie jest identyczne jak siatki drugiej w tetrodzie) a siatka szósta to siatka hamująca.
Rodzaje i zastosowania
Oktoda jest lampą specjalnie zaprojektowaną do budowy mieszaczy - uproszczony schemat mieszacza na oktodzie widoczny jest po lewej stronie. Siatka pierwsza wraz z siatką drugą tworzy triodę oscylacyjną ma być generatorem lokalnym - heterodyną, siatka druga oktody pełni funkcję anody. Ponieważ jednak jest siatką a nie jednolitą powierzchnią, to większość docierającego do niej strumienia elektronowego przez nią przechodzi i dolatuje do dalszych elektrod, ale ponieważ siatka pierwsza i druga są dołączone do układu generatora strumień ten jest zmodulowany częstotliwością generatora.
Następna w kolejności siatka - siatka trzecia podłączona jest do stałego dodatniego napięcia i ekranuje od siebie siatkę drugą (anodę oscylatora) od siatki czwartej - drugiej siatki sterującej. Analogicznie działa siatka piąta - on izoluje od siebie drugą siatkę sterującą od anody.
Sygnał wejściowy doprowadzony jest do drugiej siatki sterującej - siatki czwartej oktody. Jej zasada działania jest identyczna jak w przypadku siatki trzeciej w heksodzie - zmienia rozpływ prądu pomiędzy siatkę trzecią a anodę - ostatecznie strumień elektronów mijający siatkę czwartą jest zmodulowany podwójnie - sygnałem wejściowym i sygnałem z generatora.
Ostatnią siatką jest siatka szósta - jest to siatka hamująca elektrony wtórne z anody podążające z powrotem do siatki piątej - działa identycznie jak siatka trzecia w pentodzie.
W europejskim systemie oznaczeń lamp oktody mają symbol K.
Bibliografia
- inż. A. Launberg Oktoda (Przegląd Radjotechniczny, 1 VIII 1934 r.)
- Jan Hennel, Zarys lamp elektronowych (tom 1), Państwowe Wydawnictwa Techniczne, Wydanie I, Warszawa 1961