UY1N: Różnice pomiędzy wersjami
→Ciekawostki: uzup. |
m 1 wersja |
||
(Brak różnic)
|
Wersja z 11:58, 28 lut 2012
UY1N | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
dioda prostownicza | ||||||||
| ||||||||
| ||||||||
UY1N, UY1, UY1NS to pośrednio żarzona dioda prostownicza z cokołem oktalowym. Wprowadzona w latach II w.ś., była bardzo popularna w Europie latach 40 i 50.
Historia i zastosowanie
Na przełomie lat 30 i 40 firma Philips wprowadziła do produkcji lampy "Miniwatt", charakteryzujące się zmniejszonym zużyciem energii na żarzenie katody. Umożliwiło to wprowadzenie na rynek odbiorników radiowych z "uniwersalnym" zasilaniem sieciowym (zarówno prądem stałym, jak i zmiennym) pobierających w układzie szeregowym prąd żarzenia 0,1A[1]. Wśród lampy prostowniczych przystosowanych do takiego żarzenia znalazła się też UY1N.
Po II wojnie światowej masowo produkowano lampy UY1N w Państwowej Wytwórni Lamp Radiowych (PWLR), Zakładach Wytwórczych Lamp Elektrycznych (ZWLE) i Doświadczalnych Zakładach Lamp Elektronowych (DOLAM). Stosowano je w odbiornikach radiowych przeznaczonych do zasilania z sieci energetycznej zarówno prądu przemiennego jak i stałego o napięciu 127 i 220 V. Były one produkowane w dużej liczbie przez Diorę, w układzie elektrycznym praktycznie identycznym z opublikowanym w nocie aplikacyjnej firmy Philips z lat 40[1], aż do połowy lat 60. Należały do nich: kilka wersji odbiornika Pionier, Beskid, Lotos, Sonatina i Promyk.
Odpowiedniki
Identyczne parametry elektryczne mają lampy UY3 (z cokołem bocznostykowym), UY11 (z cokołem metalowym) i UY21 (z cokołem loktalowym).
Ciekawostki
Oznaczenie lampy UY1N jest niezgodne z systemem oznaczeń europejskich - liczba "1" oznacza cokół bocznostykowy, a nie oktalowy, dla którego jest przewidziana liczba z zakresu 30-39. Bocznostykowa jest natomiast elektrycznie identyczna lampa UY3.
UY1N była często stosowana w odbiornikach radiowych zawierających pozostałe lampy z cokołem loktalowym (UCH21, UBL21), mimo że loktalowa lampa prostownicza UY21 ma zupełnie identyczne parametry.
Właściwości i propozycje wykorzystania
UY1N jest stosowana przede wszystkim do renowacji starych odbiorników radiowych. Ze względu na rodzaj zasilania w konstrukcjach amatorskich jej zastosowanie jest niewielkie.
Przypisy
Bibliografia
- Trusz J., Trusz W.: Odbiorniki radiowe, telewizyjne i magnetofony, WKŁ, Warszawa, 1969.
- Mikołajczyk Piotr, Paszkowski Bohdan: Electronic Universal Vade-mecum, WNT, Warszawa, 1964.
- Piotr Mikołajczyk: Vademecum Lamp Elektronowych, PWT, Warszawa, 1957.
Linki zewnętrzne
Skróty oznaczeń używanych na Wiki Oktoda |
---|
|