EL82: Różnice pomiędzy wersjami

Z Oktoda
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
OTLamp (dyskusja | edycje)
Jasiu (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 4: Linia 4:
|Sa=8.5 mA/V|Ri=24 kΩ|Ua=200V |Ia=45mA
|Sa=8.5 mA/V|Ri=24 kΩ|Ua=200V |Ia=45mA
|cokół= EL84_cok.png|frank=EL82 }}
|cokół= EL84_cok.png|frank=EL82 }}
'''EL82''' to pośrednio żarzona pentoda mocy o dziewięcionóżkowym [[cokoły|cokole]] nowalowym. Właściwości ma pośrednie pomiędzy lampami [[EL84]] i [[EL86]], charakteryzuje się jednak mniejszą dopuszczalną mocą strat w anodzie. Jej wersją przeznaczoną do szeregowego zasilania 0.3A jest '''PL82'''.
'''EL82''' to pośrednio żarzona [[pentoda]] mocy o dziewięcionóżkowym [[cokoły|cokole]] nowalowym. Właściwości elektryczne ma pośrednie pomiędzy lampami [[EL84]] i [[EL86]], charakteryzuje się jednak mniejszą dopuszczalną mocą strat w anodzie. Jej wersją przeznaczoną do szeregowego zasilania prądem 0.3A jest '''PL82'''.


== Historia i zastosowania ==
== Historia i zastosowania ==
EL82 została wprowadzona w roku 1955, wywodzi się w prostej drodze od wypuszczonej w 1951 przez Philipsa, częściej spotykanej lampy PL82, oraz jeszcze starszej jej wersji z cokołem rimlock - UL41. PL82 została skonstruowania do pracy ze stosunkowo dużym prądem anodowym, a niskim napięciem, co ułatwiało jej zastosowanie w odbiornikach z zasilaniem beztransformatorowym.
Lampa EL82 została wprowadzona w roku 1955, wywodzi się ona w prostej drodze od wypuszczonej w 1951 przez Philipsa, częściej spotykanej, lampy PL82 oraz jeszcze starszej jej wersji z cokołem rimlock - UL41. PL82 została skonstruowania do pracy ze stosunkowo dużym prądem anodowym, a niskim napięciem, co ułatwiało jej zastosowanie w odbiornikach z zasilaniem beztransformatorowym.


Lampy te znoszą duże impulsowe napięcia anodowe, co jest przydatne w układach odchylania pionowego odbiorników telewizyjnych. Takie też było jej główne zastosowanie, ponadto wykorzystywano ją również jako lampę głośnikową.
Lampy te znoszą duże impulsowe napięcia anodowe, co jest przydatne w układach odchylania pionowego odbiorników telewizyjnych. Takie też było jej główne zastosowanie, ponadto wykorzystywano ją również jako lampę głośnikową.
Linia 23: Linia 23:


== Właściwości i możliwości zastosowania ==
== Właściwości i możliwości zastosowania ==
[[Plik:Wzm-6P18P-1.png|thumb|left| ]]
[[Plik:Wzm-6P18P-2.png|thumb|left| ]]
W Polsce lampa jest dosyć rzadka, częściej spotyka się jej radziecki odpowiednik. Lampa dla współczesnego hobbysty przydatna do budowy wzmacniaczy małej częstotliwości, może być stosowana w typowych układach zarówno [[SE]], jak i [[PP]]. Optymalna [[Najważniejsze parametry transformatorów głośnikowych|impedancja obciążenia]] i [[punkt pracy]] są pośrednie między lampami EL84 i EL86.


Ze względu na niskie napięcia zasilania EL82 nadaje się bardzo dobrze do pracy w układzie [[SRPP]]. W tego typu aplikacjach stosowano niegdyś głośniki o impedancji 800Ω - obecnie są one bardzo rzadkie, można jednak posłużyć się transformatorem głośnikowym nie wymagającym szczeliny. Ułatwia to wykonanie transformatora i poprawia jego parametry.
{{Clear|left}}
== Przypisy ==
== Przypisy ==
<references/>
<references/>

Wersja z 04:26, 17 paź 2012

EL82
Pentoda mocy
Żarzenie
pośrednie, równoległe
Uż 6.3V
Iż 0.76A
Parametry dopuszczalne
Pamax 9 W
Uamax 250 V
Ikmax 75 mA
Us2max 250 V
Parametry charakterystyczne
Ri 24 kΩ
Ua 200V
Ia 45mA
Sa 8.5 mA/V
<htmlet nocache="yes">Frank_begin</htmlet> value=EL82 <htmlet nocache="yes">Frank_end</htmlet>
w katalogu Franka

EL82 to pośrednio żarzona pentoda mocy o dziewięcionóżkowym cokole nowalowym. Właściwości elektryczne ma pośrednie pomiędzy lampami EL84 i EL86, charakteryzuje się jednak mniejszą dopuszczalną mocą strat w anodzie. Jej wersją przeznaczoną do szeregowego zasilania prądem 0.3A jest PL82.

Historia i zastosowania

Lampa EL82 została wprowadzona w roku 1955, wywodzi się ona w prostej drodze od wypuszczonej w 1951 przez Philipsa, częściej spotykanej, lampy PL82 oraz jeszcze starszej jej wersji z cokołem rimlock - UL41. PL82 została skonstruowania do pracy ze stosunkowo dużym prądem anodowym, a niskim napięciem, co ułatwiało jej zastosowanie w odbiornikach z zasilaniem beztransformatorowym.

Lampy te znoszą duże impulsowe napięcia anodowe, co jest przydatne w układach odchylania pionowego odbiorników telewizyjnych. Takie też było jej główne zastosowanie, ponadto wykorzystywano ją również jako lampę głośnikową.

Odpowiedniki

  • 6DY6, 6П18П (6P18P).
  • Z innymi parametrami żarzenia:
  • szeregowe 0.3A; 16.5V: PL82, 16A5. 16L40 (Tesla), 163PEN, N154, N329.
  • Z innymi parametrami żarzenia i cokołem: PL11, UL11, UL41

Ciekawostki

  • W posiadających zasilania transformatorowe odbiornikach radiowych Tesli Hymnus 625A oraz Rondo 522A i 640A lampa PL82 była stosowana w roli lampy głośnikowej. Dla lamp serii P były dodatkowe uzwojenia transformatora, podobnie jak w polskiej Eroice.
  • EL82 posiada identyczne charakterystyki co system pentodowy lampy ECL82. Posiada jednak wyższe parametry graniczne (Pamax, Ikmax).
  • Parametry elektryczne identyczne z PL82 posiadała bardzo rzadka lampa z cokołem stalowym PL11, stosowana prawdopodobnie tylko w jednym typie odbiornika telewizyjnego Loewe-Opta 52T/FE300.

Właściwości i możliwości zastosowania

W Polsce lampa jest dosyć rzadka, częściej spotyka się jej radziecki odpowiednik. Lampa dla współczesnego hobbysty przydatna do budowy wzmacniaczy małej częstotliwości, może być stosowana w typowych układach zarówno SE, jak i PP. Optymalna impedancja obciążenia i punkt pracy są pośrednie między lampami EL84 i EL86.

Ze względu na niskie napięcia zasilania EL82 nadaje się bardzo dobrze do pracy w układzie SRPP. W tego typu aplikacjach stosowano niegdyś głośniki o impedancji 800Ω - obecnie są one bardzo rzadkie, można jednak posłużyć się transformatorem głośnikowym nie wymagającym szczeliny. Ułatwia to wykonanie transformatora i poprawia jego parametry.

 

Przypisy


Bibliografia

  1. Mikołajczyk Piotr, Paszkowski Bohdan: Electronic Universal Vade-mecum, WNT, Warszawa, 1964.

Linki zewnętrzne

  • Radiomuseum EL82: [1].
Skróty oznaczeń używanych na Wiki Oktoda
  • μ - wzmocnienie napięciowe
  • μs2 - oddziaływanie napięciowe siatki drugiej
  • α - wskazanie wskaźnika dostrojenia
  • AM - modulacja amplitudy
  • ARCz - automatyczna regulacja częstotliwości
  • ARW - automatyczna regulacja wzmocnienia
  • Ia - prąd anody
  • Iaimax - maksymalny prąd anody w impulsie
  • Il - prąd ekranu
  • Is - prąd siatki
  • Is1 - prąd siatki pierwszej
  • Is2 - prąd siatki drugiej
  • Is3 - prąd siatki trzeciej
  • Is4 - prąd siatki czwartej
  • Iamax - maksymalny prąd anody
  • Ikmax - maksymalny prąd katody
  • Io - maksymalny prąd wyprostowany
  • Iż - prąd żarzenia
  • FM - modulacja częstotliwości
  • h - zniekształcenia nieliniowe
  • m.cz. - małej częstotliwości
  • Pamax - maksymalna moc strat w anodzie
  • p.cz. - pośredniej częstotliwości
  • Ps2max - maksymalna moc strat w siatce drugiej
  • Pwy -moc wyjściowa
  • ra - opór wewnętrzny
  • Ra - opór obwodu anodowego
  • Rk - rezystancja w katodzie
  • Rg - rezystancja w obwodzie siatki
  • Sa - nachylenie charakterystyki lampy
  • Ua - napięcie anody
  • Ua≈ - napięcie zmienne na anodzie
  • Uaiwmax - maksymalne wsteczne napięcie anody w impulsie
  • Uamax - maksymalne napięcie anody
  • Ub - napięcie zasilania
  • Ubmax - maksymalne napięcie zasilania
  • Ul - napięcie ekranu
  • Us - napięcie siatki
  • Us1 - napięcie siatki pierwszej
  • Us2 - napięcie siatki drugiej
  • Us2max - maksymalne napięcie siatki drugiej
  • Us3 - napięcie siatki trzeciej
  • Us4 - napięcie siatki czwartej
  • Utr - maksymalne napięcie prądu zmiennego
  • Uż - napięcie żarzenia
  • Uż-k - maksymalne napięcie między włóknem żarzenia a katodą