EF95: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
|Uamax=200V |Us2max=155V |Ikmax=20 mA |Pamax=1.8 W | |Uamax=200V |Us2max=155V |Ikmax=20 mA |Pamax=1.8 W | ||
| Ua=180 V |Us2=120 V |Us1 = -2 V |Ia = 7,7 mA |Is2 = 2,4 mA |Sa=5,1 mA/V | | Ua=180 V |Us2=120 V |Us1 = -2 V |Ia = 7,7 mA |Is2 = 2,4 mA |Sa=5,1 mA/V | ||
|cokół= | |cokół= EF95_cok.png | ||
|frank=^EF95$}} | |frank=^EF95$}} | ||
'''EF95''' - popularna [[pentoda]] o cokole heptalowym, o małych szumach, przeznaczona do stosowana we wzmacniaczach wielkiej częstotliwości. | '''EF95''' - popularna [[pentoda]] o cokole heptalowym, o małych szumach, przeznaczona do stosowana we wzmacniaczach wielkiej częstotliwości. | ||
Wersja z 13:08, 7 lip 2012
| EF95 | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Pentoda wielkiej częstotliwości | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||
 | ||||||||||||||||||||||||
| <htmlet nocache="yes">Frank_begin</htmlet> value=^EF95$ <htmlet nocache="yes">Frank_end</htmlet> | ||||||||||||||||||||||||
| w katalogu Franka | ||||||||||||||||||||||||
EF95 - popularna pentoda o cokole heptalowym, o małych szumach, przeznaczona do stosowana we wzmacniaczach wielkiej częstotliwości.
Historia i zastosowania
Wzorcem dla EF95 była prawdopodobnie niemiecka wojskowa lampa opracowana w drugiej połowie lat 30, a bardzo popularna w latach II wojny światowej RV12P2000. Ma ona zbliżone charakterystyki, a konstrukcja wewnętrzna jest praktycznie identyczna. Jako pierwsza, krótko po wprowadzeniu cokołu heptalowego na początku lat 40, ukazała się na rynku wersja amerykańska - 6AK5. W Europie weszła do szerszego użytku, jako EF95, na początku lat 50.
Jest to lampa uniwersalna, była stosowanan w wielu rozmaitych urządzeniach, zarówno powszechnego użytku (zwłaszcza w ZSRR), jak i profesjonalnych (radiostacje, urządzenia przemysłowe, sprzęt laboratoryjny i pomiarowy). W Polsce EF95 nie była produkowana, ale często spotyka się jej radziecką wersję 6Ж1П.
Odpowiedniki
- Odpowiednikami EF95 są: 6AK5 (amerykańska), 6Ж1П (radziecka), 6F32 (Tesla), DP61, EF905, HF3132.
- Wersje o zwiększonej odporności i trwałości noszą nazwy: E95F, 6AK5-W, 6AK5-WA, 5654, 5591, 6069, 6J1-Q, CV850, M8100, 403A, 731A, 6Ж1П-ЕВ.
- Wersja z żarzeniem szeregowym prądem 50 mA nazywa się 18AK5.
- Z innym cokołem:
- F/5654, FF/5654, XF5654, SF/5654 - z bańki wyprowadzone długie przewody do bezpośredniego lutowania;
- lampy miniaturowe (paluszkowe): 605CX, 623CX, 5702, 6Ж1Б.
Ciekawostki
- Lampa EF85 była używana w wyprodukowanych w dużej ilości dla radiofonii zachodnioniemieckiej stołach mikserskich serii V72. Stołów tych używały również firmy nagraniowe (EMI, Decca, Telefunken)[1].
- Wersje z długimi wyprowadzeniami przystosowanymi do bezpośredniego lutowania znalazły zastosowanie w rdiosondach meteo. Były to wypuszczane za pomocą balonów urzadzenia jednorazowego użytku.
Przypisy
Bibliografia
- Mikołajczyk Piotr, Paszkowski Bohdan: Electronic Universal Vade-mecum, WNT, Warszawa, 1964.
Linki zewnętrzne
- Radiomuseum EF95: [1].