AZ4

Z Oktoda
Wersja z dnia 16:22, 21 cze 2011 autorstwa Jasiu (dyskusja | edycje) (→‎Linki zewnętrzne)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
AZ4
duodioda prostownicza
Żarzenie
bezpośrednie równoległe
Uż 4 V
Iż 2.2 A
Parametry dopuszczalne
Utr 300V
Io 200 mA
Parametry charakterystyczne

AZ4 to bezpośrednio żarzona duodioda prostownicza z cokołem bocznostykowym. Wprowadzona przed [II wojną światową, była popularna w Europie w latach 30., 40. i 50. XX wieku. Od podobnej AZ1 różni się dwukrotnie większym dopuszczalnym prądem.

Historia i zastosowanie

Wśród lamp z cokołem bocznostykowym wprowadzanych na rynek w latach 30. przez firmę Philips znalazła się również lampa prostownicza AZ4. Stosowano ją w luksusowych odbiornikach radiowych, z dużym poborem prądu anodowego, w urządzeniach nagłaśniających, profesjonalnych, a później także w odbiornikach telewizyjnych.

Po II wojnie światowej w Polsce produkowano lampy AZ4 w Zakładach Wytwórczych Lamp Elektrycznych (ZWLE) i Doświadczalnych Zakładach Lamp Elektronowych (DOLAM). Były one stosowane w odbiornikach radiowych Aga RSZ-F-8W (tak zwana "Aga radiowęzłowa) i Ballada. Główne zastosowanie znalazły z sprzęcie profesjonalnym, na przykład we wzmacniaczach nagłaśniających ZWMT, WR550/54 i ZR100/52 oraz w sprzęcie importowanym. W 1961 wyprodukowano w Polsce 8 tysięcy tych lamp, cena detaliczna wynosiła 24 zł[1].

Odpowiedniki

Identyczne parametry elektryczne ma lampa AZ12 z cokołem metalowym.

Początkowo lampy AZ4 były produkowane również pod oznaczeniami DE7 i TAZ4.

Przypisy

  1. : Vademecum polskiego przemysłu elektronicznego, WKŁ, Warszawa, 1964.

Bibliografia

  1. Piotr Mikołajczyk i Bohdan Paszkowski: Electronic Universal Vade-mecum, WNT, Warszawa, 1964.
  2. Piotr Mikołajczyk: Vademecum Lamp Elektronowych, PWT, Warszawa, 1957.
  3. Antoniewicz Jerzy (red.): Urządzenia i systemy, PWT, Warszawa, 1959.

Linki zewnętrzne

  • Karta katalogowa: [1].
  • Radiomuseum: [2]
Skróty oznaczeń używanych na Wiki Oktoda
  • μ - wzmocnienie napięciowe
  • μs2 - oddziaływanie napięciowe siatki drugiej
  • α - wskazanie wskaźnika dostrojenia
  • AM - modulacja amplitudy
  • ARCz - automatyczna regulacja częstotliwości
  • ARW - automatyczna regulacja wzmocnienia
  • Ia - prąd anody
  • Iaimax - maksymalny prąd anody w impulsie
  • Il - prąd ekranu
  • Is - prąd siatki
  • Is1 - prąd siatki pierwszej
  • Is2 - prąd siatki drugiej
  • Is3 - prąd siatki trzeciej
  • Is4 - prąd siatki czwartej
  • Iamax - maksymalny prąd anody
  • Ikmax - maksymalny prąd katody
  • Io - maksymalny prąd wyprostowany
  • Iż - prąd żarzenia
  • FM - modulacja częstotliwości
  • h - zniekształcenia nieliniowe
  • m.cz. - małej częstotliwości
  • Pamax - maksymalna moc strat w anodzie
  • p.cz. - pośredniej częstotliwości
  • Ps2max - maksymalna moc strat w siatce drugiej
  • Pwy -moc wyjściowa
  • ra - opór wewnętrzny
  • Ra - opór obwodu anodowego
  • Rk - rezystancja w katodzie
  • Rg - rezystancja w obwodzie siatki
  • Sa - nachylenie charakterystyki lampy
  • Ua - napięcie anody
  • Ua≈ - napięcie zmienne na anodzie
  • Uaiwmax - maksymalne wsteczne napięcie anody w impulsie
  • Uamax - maksymalne napięcie anody
  • Ub - napięcie zasilania
  • Ubmax - maksymalne napięcie zasilania
  • Ul - napięcie ekranu
  • Us - napięcie siatki
  • Us1 - napięcie siatki pierwszej
  • Us2 - napięcie siatki drugiej
  • Us2max - maksymalne napięcie siatki drugiej
  • Us3 - napięcie siatki trzeciej
  • Us4 - napięcie siatki czwartej
  • Utr - maksymalne napięcie prądu zmiennego
  • Uż - napięcie żarzenia
  • Uż-k - maksymalne napięcie między włóknem żarzenia a katodą