Wzorcem dla EF95 była prawdopodobnie niemiecka wojskowa lampa opracowana w drugiej połowie lat 30, a bardzo popularna w latach II wojny światowej RV12P2000. Ma ona zbliżone charakterystyki, a konstrukcja wewnętrzna jest praktycznie identyczna. Jako pierwsza, krótko po wprowadzeniu cokołu heptalowego na początku lat 40, ukazała się na rynku wersja amerykańska - 6AK5. W Europie weszła do szerszego użytku, jako EF95, na początku lat 50.
Jest to lampa uniwersalna, była stosowanan w wielu rozmaitych urządzeniach, zarówno powszechnego użytku (zwłaszcza w ZSRR), jak i profesjonalnych (radiostacje, urządzenia przemysłowe, sprzęt laboratoryjny i pomiarowy). W Polsce EF95 nie była produkowana, ale często spotyka się jej radziecką wersję 6Ж1П.
Odpowiedniki
Od lewej do prawej: EF95 (Phillips), 6AK5 (NEC), 6Ж1П (Novosibirsk), 6Ж1П (Svetlana).
Lampa EF85 była używana w wyprodukowanych w dużej ilości dla radiofonii zachodnioniemieckiej stołach mikserskich serii V72. Stołów tych używały również firmy nagraniowe (EMI, Decca, Telefunken)[1].
Wersje z długimi wyprowadzeniami przystosowanymi do bezpośredniego lutowania znalazły zastosowanie w rdiosondach meteo. Były to wypuszczane za pomocą balonów urzadzenia jednorazowego użytku.
