Polskie Zakłady Marconi S.A.: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
| (Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:PZ Marconi.jpg|thumb|300px|Hala produkcyjna Polskich Zakładów Marconi w Warszawie. W produkcji radioodbiornik 3LE lub 4LE.]] | [[Plik:PZ Marconi.jpg|thumb|300px|Hala produkcyjna Polskich Zakładów Marconi w Warszawie przejęta po PTR. W produkcji radioodbiornik 3LE lub 4LE.]] | ||
Spółka akcyjna ''Polskie Zakłady Marconi S.A." - powstałe w 1928 przedsiębiorstowo radiotechniczne. | Spółka akcyjna ''Polskie Zakłady Marconi S.A." - powstałe w 1928 przedsiębiorstowo radiotechniczne. | ||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
== Produkty == | == Produkty == | ||
[[Plik:Rekl_Marconi.png|thumb]] | |||
Zakłady Marconi kontynuowały w przejętych obiektach PTR produkcję odbiorników radiowych aż do końca lat 30. Wytwórnia lamp elektronowych PTR została zamknięta, ale prawdopodobnie w niewielkim zakresie produkowano lampy nadawcze. | |||
[[Plik:Gigantofon Marconi.jpg|thumb|Głośnik tubowy (gigantofon) firmy Marconi z Warszawy.]]Oprócz odbiorników radiowych i lamp elektronowych przedsiębiorstwo produkowała także nadajniki radiowe, radiostacje ruchome, aparaturę nagłaśniającą (zamontowaną w wielu kinach). W latach 1930-31 P.Z. Marconi zbudowały 30 kilowatową radiostację w Radomiu. Wytwarzały też urządzenia pomocnicze dla zbudowanych w zakładach macierzystych w Anglii nadajników radiofonicznych w Raszynie, Wilnie i Lwowie<ref>{{Książka |autor=Komitet Redakcyjny Historii Elektryki Polskiej |tytuł=Historia elektryki polskiej. Elektronika i telekomunikacja. |wydawnictwo=WNT |rok=1974 |miejsce=Warszawa |tom= III |stron=1009 }} | |||
[[Plik:Gigantofon Marconi.jpg|thumb|Głośnik tubowy (gigantofon) firmy Marconi z Warszawy.]]Oprócz odbiorników radiowych i lamp elektronowych przedsiębiorstwo produkowała także nadajniki radiowe, radiostacje ruchome, aparaturę nagłaśniającą. W latach 1930-31 P.Z. Marconi zbudowały 30 kilowatową radiostację w Radomiu. Wytwarzały też urządzenia pomocnicze dla zbudowanych w zakładach macierzystych w Anglii nadajników radiofonicznych w Raszynie, Wilnie i Lwowie<ref>{{Książka |autor=Komitet Redakcyjny Historii Elektryki Polskiej |tytuł=Historia elektryki polskiej. Elektronika i telekomunikacja. |wydawnictwo=WNT |rok=1974 |miejsce=Warszawa |tom= III |stron=1009 }} | |||
</ref>. | </ref>. | ||
| Linia 17: | Linia 16: | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
# Krzysztof Chołoniewski, Józef Koszewski: ''Polska radiotechnika lotnicza 1918-1939'', Wydawnictwo ZP, Piekary Śląskie 2009, ISBN 978-83-61529-06-4, str. 94. | |||
# Stinzing Roman, Szczygieł Eugeniusz i Berezowski Henryk: ''Złote lata radia w II Rzeczypospolitej''. Nowy Sącz: V.I.D.I., 2000, str. 156. ISBN 83-909628-6-1 | |||
== Linki zewnętrzne == | == Linki zewnętrzne == | ||
Aktualna wersja na dzień 07:27, 15 wrz 2012
Spółka akcyjna Polskie Zakłady Marconi S.A." - powstałe w 1928 przedsiębiorstowo radiotechniczne.
Historia
Spółka została założona w Warszawie na początku 1928 roku przez macierzyste przedsiębiorstwo londyńskie Marconi Wireless Telegraph Co Ltd. Wcześniej (od 1920) istniała placówka handlowo przemysłowa stowarzyszona z angielskimi zakładami Marconi. Wkrótce firma przejęła Polskie Towarzystwo Radjotechniczne (PTR), którego Marconi był już uprzednio znaczącym udziałowcem. Wraz z PTR został przejęty jago zakład produkcyjny przy ulicy Narbutta 29 w Warszawie. Dyrektorem został Siemion Aisenstein, dyrektor techniczy Józef Plebański przeszedł do spółki z PTR.
Produkty
Zakłady Marconi kontynuowały w przejętych obiektach PTR produkcję odbiorników radiowych aż do końca lat 30. Wytwórnia lamp elektronowych PTR została zamknięta, ale prawdopodobnie w niewielkim zakresie produkowano lampy nadawcze.
Oprócz odbiorników radiowych i lamp elektronowych przedsiębiorstwo produkowała także nadajniki radiowe, radiostacje ruchome, aparaturę nagłaśniającą (zamontowaną w wielu kinach). W latach 1930-31 P.Z. Marconi zbudowały 30 kilowatową radiostację w Radomiu. Wytwarzały też urządzenia pomocnicze dla zbudowanych w zakładach macierzystych w Anglii nadajników radiofonicznych w Raszynie, Wilnie i Lwowie[1].
Przypisy
- ↑ Komitet Redakcyjny Historii Elektryki Polskiej: Historia elektryki polskiej. Elektronika i telekomunikacja., tom III, WNT, Warszawa, 1974, stron 1009.
Bibliografia
- Krzysztof Chołoniewski, Józef Koszewski: Polska radiotechnika lotnicza 1918-1939, Wydawnictwo ZP, Piekary Śląskie 2009, ISBN 978-83-61529-06-4, str. 94.
- Stinzing Roman, Szczygieł Eugeniusz i Berezowski Henryk: Złote lata radia w II Rzeczypospolitej. Nowy Sącz: V.I.D.I., 2000, str. 156. ISBN 83-909628-6-1