UBL21
|
|
Pentoda mocy - duodioda
|
Żarzenie
|
szeregowe pośrednie
|
Uż
|
55V
|
Iż
|
100 mA
|
|
Pentoda mocy
|
Parametry dopuszczalne
|
Pamax
|
11 W
|
Uamax
|
250 V
|
Ikmax
|
75 mA
|
Parametry charakterystyczne
|
Sa
|
8.0 mA/V
|
|
Duodioda detekcyjna
|
Parametry dopuszczalne
|
Uamax
|
200V
|
Io
|
0,8 mA
|
Parametry charakterystyczne
|
|
|
<htmlet nocache="yes">Frank_begin</htmlet> value=EBL21 <htmlet nocache="yes">Frank_end</htmlet>
|
w katalogu Franka
|
UBL21 to lampa kombinowana, pentoda mocy z duodiodą detekcyjną, funkcjonalny odpowiednik lampy EBL21 przeznaczony do odbiorników z zasilaniem uniwersalnym. Ze względu na przystosowanie do pracy przy napięciach anodowych rzędu 100V, posiada inne parametry od EBL21.
Historia i zastosowania
Lampa została wprowadzona w roku 1941, jako następczyni typów wcześniejszych: CBL1, UBL1. Była bardzo chętnie stosowana przez Philipsa w latach 40, zwłaszcza w modelach o niewielkich gabarytach (na przykład model "Philetta" 208U). Z powojennych odbiorników, najbardziej znanym w Polsce jest legendarny Pionier, pierwszy polski powojenny odbiornik radiowy, a także bliźniaczy układowo czechosłowacki Talisman produkowane w kilku odmianach.
Odpowiedniki
Ciekawostki
Podobnie jak w przypadku innych lamp serii loctal firmy Philips, pierwotnie lampa ta miała mieć cokół o dziewięciu sztyftach, oraz dodatkowy, trzeci system diodowy na wypadek zastosowania w odbiornikach luksusowych z trzydiodowym detektorem. Miała też być żarzona prądem 200mA, a więc być rozwinięciem lampy CBL1. Philips jednak zrezygnował z tego pomysłu i w 1940 roku wprowadził lampę UBL1, a rok później UBL21. Pod koniec lat 40 firma Valvo (należąca oczywiście do Philipsa) wprowadziła ostatnią serię lamp bocznostykowych, wśród których znalazła się również lampa UBL3 o praktycznie identycznych parametrach co UBL1 i bardzo zbliżonych do UBL21.
Właściwości i możliwości wykorzystania
Lampa przydatna w podobnych zastosowaniach co typy UL84, EL86, PL84. W klasycznym układzie wzmacniacza przeciwsobnego w klasie AB dwie takie lampy przy zasilaniu 200V mogą dostarczyć ponad 12W mocy przy zniekształceniach nieliniowych mniejszych od 4%. Można również próbować jej użyć w układzie szeregowym SEPP, SRPP, jak również w stabilizatorach napięcia, przy czym należy wziąć pod uwagę dopuszczalne napięcie między włóknem żarzenia a katodą wynoszące 150V.
Przypisy
Bibliografia
- Mikołajczyk Piotr, Paszkowski Bohdan: Electronic Universal Vade-mecum, WNT, Warszawa, 1964.
Linki zewnętrzne
Skróty oznaczeń używanych na Wiki Oktoda
|
- μ - wzmocnienie napięciowe
- μs2 - oddziaływanie napięciowe siatki drugiej
- α - wskazanie wskaźnika dostrojenia
- AM - modulacja amplitudy
- ARCz - automatyczna regulacja częstotliwości
- ARW - automatyczna regulacja wzmocnienia
- Ia - prąd anody
- Iaimax - maksymalny prąd anody w impulsie
- Il - prąd ekranu
- Is - prąd siatki
- Is1 - prąd siatki pierwszej
- Is2 - prąd siatki drugiej
- Is3 - prąd siatki trzeciej
- Is4 - prąd siatki czwartej
- Iamax - maksymalny prąd anody
- Ikmax - maksymalny prąd katody
- Io - maksymalny prąd wyprostowany
- Iż - prąd żarzenia
- FM - modulacja częstotliwości
- h - zniekształcenia nieliniowe
- m.cz. - małej częstotliwości
- Pamax - maksymalna moc strat w anodzie
- p.cz. - pośredniej częstotliwości
- Ps2max - maksymalna moc strat w siatce drugiej
- Pwy -moc wyjściowa
- ra - opór wewnętrzny
- Ra - opór obwodu anodowego
- Rk - rezystancja w katodzie
- Rg - rezystancja w obwodzie siatki
- Sa - nachylenie charakterystyki lampy
- Ua - napięcie anody
- Ua≈ - napięcie zmienne na anodzie
- Uaiwmax - maksymalne wsteczne napięcie anody w impulsie
- Uamax - maksymalne napięcie anody
- Ub - napięcie zasilania
- Ubmax - maksymalne napięcie zasilania
- Ul - napięcie ekranu
- Us - napięcie siatki
- Us1 - napięcie siatki pierwszej
- Us2 - napięcie siatki drugiej
- Us2max - maksymalne napięcie siatki drugiej
- Us3 - napięcie siatki trzeciej
- Us4 - napięcie siatki czwartej
- Utr - maksymalne napięcie prądu zmiennego
- Uż - napięcie żarzenia
- Uż-k - maksymalne napięcie między włóknem żarzenia a katodą
|