ECC81: Różnice pomiędzy wersjami
mNie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 5: | Linia 5: | ||
|żarzenie=pośrednie równoległe lub szeregowe |Uż = 6.3V, 12.6V |Iż = 0.3A, 0.15A | |żarzenie=pośrednie równoległe lub szeregowe |Uż = 6.3V, 12.6V |Iż = 0.3A, 0.15A | ||
|frank=ECC81}} | |frank=ECC81}} | ||
'''ECC81''', '''12AT7''', '''12AT7A''' – popularna podwójna [[trioda]], o cokole nowalowym, średnim wzmocnieniu, początkowo przeznaczona do [[głowica UKF|głowic UKF]], ale okazała się dosyć uniwersalna i znalazła inne zastosowania. | '''ECC81''', '''12AT7''', '''12AT7A''' – popularna podwójna [[trioda]], o [[cokoły|cokole]] nowalowym, średnim wzmocnieniu, początkowo przeznaczona do [[głowica UKF|głowic UKF]], ale okazała się dosyć uniwersalna i znalazła liczne inne zastosowania. | ||
12AT7 i 12AT7A to oznaczenia amerykańskie, a ECC81 europejskie. | 12AT7 i 12AT7A to oznaczenia amerykańskie, a ECC81 europejskie. | ||
Linia 12: | Linia 12: | ||
Lampa 12AT7 została wyprodukowana w USA w 1947. Była to podwójna trioda z nowo opracowanym cokołem nowalowym, przeznaczona do pracy w głowicach UKF odbiorników radiowych. Charakteryzowała się średnim wzmocnieniem i sporym nachyleniem charakterystyki. W 1951 Philips (wraz z zależnymi firmami Amperex i Mullard) opracował ECC81, lampę o identycznych parametrach, ale o znacząco mniejszym mikrofonowaniu i przekonstruowanym grzejniku (biflarnym), który umożliwiał stosowanie lampy również w układach z szeregowym żarzeniem i powodował mniejszy przydźwięk, co pozwalało na zastosowanie jej również we wzmacniaczach małych sygnałów. Większość amerykańskich firm wkrótce podjęła produkcję tak zmodernizowanej 12AT7 pod nazwą 12AT7A, niektóre zmodyfikowały konstrukcję pozostając przy starej nazwie. | Lampa 12AT7 została wyprodukowana w USA w 1947. Była to podwójna trioda z nowo opracowanym cokołem nowalowym, przeznaczona do pracy w głowicach UKF odbiorników radiowych. Charakteryzowała się średnim wzmocnieniem i sporym nachyleniem charakterystyki. W 1951 Philips (wraz z zależnymi firmami Amperex i Mullard) opracował ECC81, lampę o identycznych parametrach, ale o znacząco mniejszym mikrofonowaniu i przekonstruowanym grzejniku (biflarnym), który umożliwiał stosowanie lampy również w układach z szeregowym żarzeniem i powodował mniejszy przydźwięk, co pozwalało na zastosowanie jej również we wzmacniaczach małych sygnałów. Większość amerykańskich firm wkrótce podjęła produkcję tak zmodernizowanej 12AT7 pod nazwą 12AT7A, niektóre zmodyfikowały konstrukcję pozostając przy starej nazwie. | ||
W zastosowaniu w głowicach UKF lampa ECC81/12AT7A została wkrótce zastąpiona przez [[ECC85]], a we wzmacniaczach kaskodowych przez [[ECC84]]. Była jednak nadal produkowana, gdyż znalazła liczne zastosowania, również w układach prądu stałego i małej częstotliwości, zarówno w sprzęcie powszechnego użytku, jak układach profesjonalnych i przemysłowych. | W zastosowaniu w głowicach UKF lampa ECC81/12AT7A została wkrótce zastąpiona przez skonstruowaną przez Philipsa [[ECC85]] posiadającą ekran pomiędzy systemami, a we wzmacniaczach [[kaskoda|kaskodowych]] przez [[ECC84]]. Była jednak nadal produkowana, gdyż znalazła liczne zastosowania, również w układach prądu stałego i małej częstotliwości, zarówno w sprzęcie powszechnego użytku, jak układach profesjonalnych i przemysłowych. | ||
W Polsce nie była produkowana, licznie spotykane są lampy produkowane przez [[RFT]] z NRD. | W Polsce nie była produkowana, licznie spotykane są lampy produkowane przez [[RFT]] z NRD. | ||
Linia 19: | Linia 19: | ||
* Odpowiednikami ECC81 produkowanymi przez różne firmy były lampy 12AT7 12AT7A, B152, B309, CV455, ECC801, . | * Odpowiednikami ECC81 produkowanymi przez różne firmy były lampy 12AT7 12AT7A, B152, B309, CV455, ECC801, . | ||
* Wersje specjalne, o zwiększonej niezawodności i trwałości (dla celów wojskowych, przemysłowych, lotniczych itp.) produkowano pod nazwami ECC801S, E81CC, M8162, QB329, 12AT7WA, 6060, 6201. | * Wersje specjalne, o zwiększonej niezawodności i trwałości (dla celów wojskowych, przemysłowych, lotniczych itp.) produkowano pod nazwami ECC801S, E81CC, M8162, QB329, 12AT7WA, 6060, 6201. | ||
* Wersje o innym żarzeniu i cokole: | |||
** 6DT8, 6AT7N: z ekranem pomiędzy systemami, żarzenie 6,3 V; | |||
** 12DT8: z ekranem pomiędzy systemami, żarzenie 12.6 V; | |||
** PTT122P, R162: lampy telekomunikacyjne o żarzeniu 18 V; | |||
** F/6060: z wyprowadzeniami do bezpośredniego lutowania. | |||
== Ciekawostki == | |||
* Lampa EC92 zawiera jedną triodę o parametrach identycznych jak triody w ECC81. | |||
== Przypisy == | == Przypisy == |
Wersja z 06:44, 21 lut 2013
ECC81 | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
podwójna trioda | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| ||||||||||||||
<htmlet nocache="yes">Frank_begin</htmlet> value=ECC81 <htmlet nocache="yes">Frank_end</htmlet> | ||||||||||||||
w katalogu Franka |
ECC81, 12AT7, 12AT7A – popularna podwójna trioda, o cokole nowalowym, średnim wzmocnieniu, początkowo przeznaczona do głowic UKF, ale okazała się dosyć uniwersalna i znalazła liczne inne zastosowania.
12AT7 i 12AT7A to oznaczenia amerykańskie, a ECC81 europejskie.
Historia i zastosowania
Lampa 12AT7 została wyprodukowana w USA w 1947. Była to podwójna trioda z nowo opracowanym cokołem nowalowym, przeznaczona do pracy w głowicach UKF odbiorników radiowych. Charakteryzowała się średnim wzmocnieniem i sporym nachyleniem charakterystyki. W 1951 Philips (wraz z zależnymi firmami Amperex i Mullard) opracował ECC81, lampę o identycznych parametrach, ale o znacząco mniejszym mikrofonowaniu i przekonstruowanym grzejniku (biflarnym), który umożliwiał stosowanie lampy również w układach z szeregowym żarzeniem i powodował mniejszy przydźwięk, co pozwalało na zastosowanie jej również we wzmacniaczach małych sygnałów. Większość amerykańskich firm wkrótce podjęła produkcję tak zmodernizowanej 12AT7 pod nazwą 12AT7A, niektóre zmodyfikowały konstrukcję pozostając przy starej nazwie.
W zastosowaniu w głowicach UKF lampa ECC81/12AT7A została wkrótce zastąpiona przez skonstruowaną przez Philipsa ECC85 posiadającą ekran pomiędzy systemami, a we wzmacniaczach kaskodowych przez ECC84. Była jednak nadal produkowana, gdyż znalazła liczne zastosowania, również w układach prądu stałego i małej częstotliwości, zarówno w sprzęcie powszechnego użytku, jak układach profesjonalnych i przemysłowych.
W Polsce nie była produkowana, licznie spotykane są lampy produkowane przez RFT z NRD.
Odpowiedniki
- Odpowiednikami ECC81 produkowanymi przez różne firmy były lampy 12AT7 12AT7A, B152, B309, CV455, ECC801, .
- Wersje specjalne, o zwiększonej niezawodności i trwałości (dla celów wojskowych, przemysłowych, lotniczych itp.) produkowano pod nazwami ECC801S, E81CC, M8162, QB329, 12AT7WA, 6060, 6201.
- Wersje o innym żarzeniu i cokole:
- 6DT8, 6AT7N: z ekranem pomiędzy systemami, żarzenie 6,3 V;
- 12DT8: z ekranem pomiędzy systemami, żarzenie 12.6 V;
- PTT122P, R162: lampy telekomunikacyjne o żarzeniu 18 V;
- F/6060: z wyprowadzeniami do bezpośredniego lutowania.
Ciekawostki
- Lampa EC92 zawiera jedną triodę o parametrach identycznych jak triody w ECC81.
Przypisy
Bibliografia
- Piotr Mikołajczyk i Bohdan Paszkowski: Electronic Universal Vade-mecum, WNT, Warszawa, 1964.
Linki zewnętrzne
- Radiomuseum: [1].
Skróty oznaczeń używanych na Wiki Oktoda |
---|
|