Polskie Towarzystwo Radjotechniczne: Różnice pomiędzy wersjami

Z Oktoda
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
(Utworzył nową stronę „thumb|300px|Budynek PTR przy ulicy Narbutta 29 w Warszawie. '''Polskie Towarzystwo Radiotechniczne''' ('''PTR''') – spółka akcyjna, pierwsze d...”)
 
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:PTR_1.jpg|thumb|300px|Budynek PTR przy ulicy Narbutta 29 w Warszawie.]]
[[Plik:PTR_1.jpg|thumb|300px|Budynek PTR przy ulicy Narbutta 29 w Warszawie.]]
'''Polskie Towarzystwo Radiotechniczne''' ('''PTR''') – spółka akcyjna, pierwsze duże polskie przedsiębiorstwo radiotechniczne. Położyła ona bardzo duże zasługi dla rozwoju techniki radiowej w Polsce.
'''Polskie Towarzystwo Radjotechniczne''' ('''PTR''') – spółka akcyjna, pierwsze duże polskie przedsiębiorstwo radiotechniczne. Położyła ona bardzo duże zasługi dla rozwoju techniki radiowej w Polsce.


== Historia ==
== Historia ==
Polskie Towarzystwo Radiowe powstało w roku 1922 jako rezultat rozpisania przez Ministerstwo Spraw Wojskowych przetargu na dostawy sprzętu radiowego przez połączenie dwóch spółek: [[Farad]] i [[Radjopol]]. Pierwszym dyrektorem został [[Józef Adam Plebański]].
Polskie Towarzystwo Radjotechniczne powstało w roku 1922 jako rezultat rozpisania przez Ministerstwo Spraw Wojskowych przetargu na dostawy sprzętu radiowego przez połączenie dwóch spółek: [[Farad]] i [[Radjopol]]. Pierwszym dyrektorem został [[Józef Adam Plebański]].


Początkowo firma była jedynym dostawcą usządzeń dla wojska. W oparciu o licencje francuskie powstały pierwsze konstrukcje lamp elektronowych.  
Początkowo firma była jedynym dostawcą usządzeń dla wojska. Jeszcze w pierwszym roku działalności w oparciu o licencje francuskie powstały pierwsze konstrukcje lamp elektronowych.  


Od roku 1924 produkowano odbiorniki radiowe na licencji brytyjskiej firmy Marconi.
Od roku 1923 produkowano podjęto seryjną licencyją produkcję lamp elektronowych, a rok później odbiorników radiowych na licencji brytyjskiej firmy Marconi.


1 lutego 1925 roku PTR uruchomoł pierwszą w Polsce radiofoniczną stację nadawczą.  
1 lutego 1925 roku PTR uruchomoł pierwszą w Polsce radiofoniczną stację nadawczą.  
Linia 22: Linia 22:


W 1925 roku oferta PTR obejmowała osiem typów lamp: RA, RT, RM, DEV, DEQ, DER, R5V i MT5 (lampa nadawcza).
W 1925 roku oferta PTR obejmowała osiem typów lamp: RA, RT, RM, DEV, DEQ, DER, R5V i MT5 (lampa nadawcza).
Produkowane typy odbiorników radiowych:
* 1 LM - [[autodyna]];
* 2 LE - autodyna ze wzmacniaczem transformatorowym małej częstotliwości;
* 2 LM - autodyna ze wzmacniaczem transformatorowym małej częstotliwości;
* 3 LE - autodyna z dwustopniowym oporowym wzmacniaczem małej częstotliwości;
* 3 LB - autodyna z dwustopniowym oporowym i transformatorowym wzmacniaczem małej częstotliwości;
* 4 LE, 4 LB, 5 LB - autodyny z wielostopniowymi wzmacniaczami różnych typów;
* 5 LC, 5 LC/2 - [[neutrodyna|neutrodyny]] z dwoma i trzema obwodami strojonymi;
* 5 SL/1 - odbiornik z [[S625|lampą Rounda]].


=== Stacja radiofoniczna ===
=== Stacja radiofoniczna ===

Wersja z 09:44, 9 wrz 2012

Budynek PTR przy ulicy Narbutta 29 w Warszawie.

Polskie Towarzystwo Radjotechniczne (PTR) – spółka akcyjna, pierwsze duże polskie przedsiębiorstwo radiotechniczne. Położyła ona bardzo duże zasługi dla rozwoju techniki radiowej w Polsce.

Historia

Polskie Towarzystwo Radjotechniczne powstało w roku 1922 jako rezultat rozpisania przez Ministerstwo Spraw Wojskowych przetargu na dostawy sprzętu radiowego przez połączenie dwóch spółek: Farad i Radjopol. Pierwszym dyrektorem został Józef Adam Plebański.

Początkowo firma była jedynym dostawcą usządzeń dla wojska. Jeszcze w pierwszym roku działalności w oparciu o licencje francuskie powstały pierwsze konstrukcje lamp elektronowych.

Od roku 1923 produkowano podjęto seryjną licencyją produkcję lamp elektronowych, a rok później odbiorników radiowych na licencji brytyjskiej firmy Marconi.

1 lutego 1925 roku PTR uruchomoł pierwszą w Polsce radiofoniczną stację nadawczą.

Po przegraniu przetargu na prowadzenie rozgłośni radiowych w 1926 r. PTR upadło. Jego oddział produkcyjny został w 1928 roku przejęty przez koncern Marconiego, a czesc „radiofoniczna” została wchłonięta przez Polskie Radio.

W końcowym okresie działalności około 75% udziałów w PTR miały koncerny zagraniczne, głównie Marconi Wireless Telegraph i Société Française Radioélectrique.

Działalność

Produkcja

Montaż sprzętu radiowego w PTR na ulicy Narbutta w Warszawie.

Zajmowało się zarówno konstruowaniem jak i wytwarzaniem sprzętu radio]echnicznego: nadawczo-odbiorczych stacji radiotelegraficznych, lamp elektronowych, odbiorników radiowych.

W 1925 roku oferta PTR obejmowała osiem typów lamp: RA, RT, RM, DEV, DEQ, DER, R5V i MT5 (lampa nadawcza).

Produkowane typy odbiorników radiowych:

  • 1 LM - autodyna;
  • 2 LE - autodyna ze wzmacniaczem transformatorowym małej częstotliwości;
  • 2 LM - autodyna ze wzmacniaczem transformatorowym małej częstotliwości;
  • 3 LE - autodyna z dwustopniowym oporowym wzmacniaczem małej częstotliwości;
  • 3 LB - autodyna z dwustopniowym oporowym i transformatorowym wzmacniaczem małej częstotliwości;
  • 4 LE, 4 LB, 5 LB - autodyny z wielostopniowymi wzmacniaczami różnych typów;
  • 5 LC, 5 LC/2 - neutrodyny z dwoma i trzema obwodami strojonymi;
  • 5 SL/1 - odbiornik z lampą Rounda.

Stacja radiofoniczna

Studio PTR, uroczystość z okazji setnej audycji.
Uroczystość z okazji nadania 100 audycji: artyści podczas zwiedzania radiostacji.

PTR odegrało istotną rolę w organizowaniu polskiej radiofonii, m.in. uruchomiło 1 lutego 1925 pierwszą w Polsce radiową stację nadawczą i przeprowadziło pierwszą audycję radiową na długości fali 385 m.

Współpracownicy

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne