6SN7GT

Z Oktoda
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
6SN7
6SN7.JPG
podwójna trioda
Żarzenie
pośrednie równoległe
Uż 6.3 V
Iż 600 mA
Parametry dopuszczalne
Pamax 3.5W
Uamax 300 V
Ikmax 20mA
Parametry charakterystyczne
μ 20 V/V
Sa 2.6 mA/V
6SN7 cok.png
<htmlet nocache="yes">Frank_begin</htmlet> value=6SN7 <htmlet nocache="yes">Frank_end</htmlet>
w katalogu Franka

6SN7, 6SN7GT - bardzo popularna podwójna trioda o cokole oktalowym i wszechstronnym zastosowaniu.

Polskim oznaczeniem lampy 6SN7GT jest 6N8S.

Historia i zastosowania

W latach 1937 amerykańska firma RCA rozpoczęła produkcję podwójnej triody z cokołem oktalowym pod nazwą 6F8G. Parametry obu triod były identyczne z bardzo popularną wówczas triodą 6G5G, której produkcję uruchomiono w 1935, a która była oktalową wersją równie popularnej triody 76, posiadającej cokół kołkowy.

Wkrótce lampę 6F8G zastąpiono przez 6SN7GT, o identycznych parametrach, ale o mniejszej bańce i bez wyprowadzenia jednej z siatek na szczycie bańki. Przyrostek "GT" na końcu nazwy oznacza walcową bańkę szklaną (od glass tubular), ale ponieważ nigdy nie produkowano tej lampy w obudowie metalowej (co zwykle oznaczano nazwą typu bez przyrostka), "GT" w nazwie niekiedy się pomija.

Jest to podwójna, pośrednio żarzona trioda o niewielkim wzmocnieniu i małym oporze wewnętrznym, lampa o bardzo wszechstronnym zastosowaniu. Była masowo stosowana w różnorakich układach wzmacniaczy prądu stałego i małej częstotliwości, zarówno w sprzęcie powszechnego użytku, jak układach profesjonalnych i przemysłowych.

W Polsce odpowiedniki lamp 6SN7GT były produkowane pod oznaczeniem 6N8S przez Zakłady Wytwórcze Lamp Elektrycznych im. Róży Luksemburg. Nie stosowano ich w sprzęcie powszechnego użytku, ale w aparaturze profesjonalnej, pomiarowej, wzmacniaczach radiowęzłowych (na przykład Ampli 40) i kinowych. Często znajdowała zastosowanie w konstrukcjach amatorskich.

Lampy 6SN7 zostały w dużej mierze wyparte w latach 50-60 przez konstrukcje z cokołem nowalowym, ale w niewielkich ilościach są jeszcze (w roku 2011) produkowane w Rosji[1] i Chinach (pod nazwą typu 6N8P).

Odpowiedniki

Lampa 6N8S produkcji ZWLE

Odpowiednikami 6SN7GT produkowanymi przez różne firmy były lampy B65, E1606, HF3129, 6CC10. W ZSRR stosowano oznaczenie 6Н8С, od niego pochodzi stosowane w Polsce 6N8S i w Chinach 6N8P.

Wersje o zwiększonej niezawodności i trwałości (dla celów wojskowych, przemysłowych, lotniczych itp.) produkowano pod nazwami 6SN7GTA, 6SN7GTB, 6SN7WGT, QA2408, 5692, 6180. W Wielkiej Brytanii lampy przeznaczone do celów wojskowych oznaczano kodem CV1988, w USA zaś VT231.

Wersje lampy 6SN7 z cokołem nowalowym produkowano pod nazwą 6CG7 i 6FQ7, a z loktalowym - 7N7. Produkowano również lampy różniące się od 6SN7 parametrami żarzenia (12SN7GT, 14N7, 25SN7GT).

Ciekawostki

  • Lampa 6SN7GT została użyta przez D.T.N. Williamsona we wzmacniaczu wysokiej jakości, który dał nazwę całej klasie podobnych układów i jest uważany za jednego z protoplastów wzmacniaczy HiFi[2].
  • Lampy 6SN7 były użyte w przerzutnikach w komputerze ENIAC.
  • Duża liczba lamp 5692 (militarna wersja lampy 6SN7GT) wchodziła w skład komputerów tworzących system SAGE.
  • W lipcowym numerze miesięcznika "Radioamator" z roku 1958 opisano zbudowany na lampach 6P3S i 6SN7 wzmacniacz HiFi (monofoniczny), którego produkcję uruchamiano w łódzkich zakładach Fonica. Brak śladów, że rzeczywiście wszedł do produkcji, ale jeżeli był produkowany, to jest pierwszym polskim urządzeniem określanym jako posiadający parametry HiFi[3].

Właściwości i propozycje zastosowania

Podstawowy układ wzmacniacza napięciowego z automatyczną polaryzacją na triodzie.

Lampy 6N8S to najpopularniejsze w Polsce triody oktalowe, najłatwiej dostępne są produkcji radzieckiej. Można je wykorzystać do stopni sterujących wzmacniaczy akustycznych o "klimatycznym" wyglądzie (są dużo większe od popularnych ECC82 o podobnych właściwościach). Do stopni o dużym wzmocnieniu i małych sygnałach nadają się mniej, ze względu na przydźwięk i mikrofonowanie.

Porównanie typowych wzmacniaczy napięciowych z automatyczną polaryzacją na popularnych triodach[4]
Lampa Parametry charakterystyczne Parametry wzmacniacza Uwagi
μ r a [kΩ] przy Ia [mA] Ub [V] Ra [kΩ] Rg [kΩ] Rk [kΩ] Ia [mA] Ua≈ [V] μ (Ua≈/Ug≈) [V/V] h [%]
6CG7 20 7.7 9 100 50 300 2 15.5 13.5 4.2 identyczne: 6SN7, 6N8S (6Н8С)
250 100 500 4 53 15 4.6
ECC82 18 7.2 10 100 47 150 1.2 1.2 11 13.5 5.6 identyczne: 12AU7A
250 100 330 2.2 1.3 25 14 5.9
350 100 330 2.2 2.3 49 14 6.1
ECC81 66 11 8.5 180 100 240 1.4 28 33 identyczne: 12AT7A; podobne: ECC85
300 100 240 1.2 47 33
ECC83 100 62.5 1.2 200 100 330 1.8 0.65 20 50 4.8 identyczne: 12AX7A; podobne: 6N2P (6Н2П)
250 100 330 1.5 0.86 26 54.5 3.9
350 100 330 1 1.4 36 61 2.2
Zniekształcenia nieliniowe (h) są w przybliżeniu proporcjonalne do napięcia wyjściowego (Ua≈), przy mniejszych napięciach będą odpowiednio mniejsze.


Przypisy

  1. Rosyjski producent Svetlana: [1]
  2. Williamson D.T.N. w The Williamson Amplifier; A Collection of Articles on "Design for a High-quality Amplifier", reprint Iliffe & Sons dla "Wireless World", oryginalnie w "Wireless World", 04.1947 i 05.1947.
  3. Wzmacniacz "HiFi" polskiej produkcji, Radioamator 07.1958, str. = 7-10.
  4. Piotr Mikołajczyk i Bohdan Paszkowski: Electronic Universal Vade-mecum, WNT, Warszawa 1960.

Bibliografia

  1. Mikołajczyk Piotr: Vademecum lamp elektronowych, PWT, Warszawa, 1957.
  2. Mikołajczyk Piotr, Paszkowski Bohdan: Electronic Universal Vade-mecum, WNT, Warszawa, 1964.

Linki zewnętrzne

  • Radiomuseum: [2]
Skróty oznaczeń używanych na Wiki Oktoda
  • μ - wzmocnienie napięciowe
  • μs2 - oddziaływanie napięciowe siatki drugiej
  • α - wskazanie wskaźnika dostrojenia
  • AM - modulacja amplitudy
  • ARCz - automatyczna regulacja częstotliwości
  • ARW - automatyczna regulacja wzmocnienia
  • Ia - prąd anody
  • Iaimax - maksymalny prąd anody w impulsie
  • Il - prąd ekranu
  • Is - prąd siatki
  • Is1 - prąd siatki pierwszej
  • Is2 - prąd siatki drugiej
  • Is3 - prąd siatki trzeciej
  • Is4 - prąd siatki czwartej
  • Iamax - maksymalny prąd anody
  • Ikmax - maksymalny prąd katody
  • Io - maksymalny prąd wyprostowany
  • Iż - prąd żarzenia
  • FM - modulacja częstotliwości
  • h - zniekształcenia nieliniowe
  • m.cz. - małej częstotliwości
  • Pamax - maksymalna moc strat w anodzie
  • p.cz. - pośredniej częstotliwości
  • Ps2max - maksymalna moc strat w siatce drugiej
  • Pwy -moc wyjściowa
  • ra - opór wewnętrzny
  • Ra - opór obwodu anodowego
  • Rk - rezystancja w katodzie
  • Rg - rezystancja w obwodzie siatki
  • Sa - nachylenie charakterystyki lampy
  • Ua - napięcie anody
  • Ua≈ - napięcie zmienne na anodzie
  • Uaiwmax - maksymalne wsteczne napięcie anody w impulsie
  • Uamax - maksymalne napięcie anody
  • Ub - napięcie zasilania
  • Ubmax - maksymalne napięcie zasilania
  • Ul - napięcie ekranu
  • Us - napięcie siatki
  • Us1 - napięcie siatki pierwszej
  • Us2 - napięcie siatki drugiej
  • Us2max - maksymalne napięcie siatki drugiej
  • Us3 - napięcie siatki trzeciej
  • Us4 - napięcie siatki czwartej
  • Utr - maksymalne napięcie prądu zmiennego
  • Uż - napięcie żarzenia
  • Uż-k - maksymalne napięcie między włóknem żarzenia a katodą