ECC85
ECC85 | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
podwójna trioda | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| ||||||||||||||
<htmlet nocache="yes">Frank_begin</htmlet> value=ECC85 <htmlet nocache="yes">Frank_end</htmlet> | ||||||||||||||
w katalogu Franka |
ECC85, 6AQ8 – popularna podwójna trioda, o cokole nowalowym, średnim wzmocnieniu, przeznaczona do głowic UKF, ale niekiedy stosowana również w innych zastosowaniach.
6AQ8 to oznaczenie amerykańskie, a ECC85 europejskie.
Historia i zastosowania
Lampa ECC85 została wyprodukowana przez niemieckiego Telefunkena w 1954 roku. Była to podwójna trioda z cokołem nowalowym, przeznaczona do pracy w głowicach UKF odbiorników radiowych. Charakteryzowała się średnim wzmocnieniem i sporym nachyleniem charakterystyki. Zastąpiła lampy ECC81, od których różniła się ekranem umieszczonym pomiędzy sekcjami oraz nieznacznie większym nachyleniem charakterystyki, nie była też przystosowana do pracy z szeregowym zasilaniem żarzenia (do tego celu wypuszczono odrębną serię lamp).
Lampy ECC85 zdobyły dużą popularność (szczególnie w Europie) i były stosowane w ogromnej liczbie odbiorników radiowych, a niekiedy także w odbiornikach telewizyjnych. W 1961 roku wyprodukowano w Polsce 315 tysięcy lamp ECC85 (jej cena detaliczna wynosiła 35 zł) oraz 24 tysiące lamp PCC85 (cena 35.50 zł)[1].
Odpowiedniki
- Odpowiednikami ECC85 produkowanymi przez różne firmy były lampy B719, 6AQ8, 6CC43 (Tesla), 6L12.
- Wersje specjalne, o zwiększonej niezawodności i trwałości (dla celów wojskowych, przemysłowych, lotniczych itp.) produkowano pod nazwami ECC805S, ECC865.
- Lampy przystosowane do szeregowego żarzenia to HCC85 (0.15 A), PCC85 (0.3 A), UCC85 (0.1 A). Od ECC85 różnią się też one trochę charakterystykami elektrycznymi (są lepiej przystosowane do pracy przy niższym napięciu).
Ciekawostki
W Polsce ECC85 była jedyną masowo produkowaną podwójną triodą z cokołem nowalowym, spotykana jest więc w zastosowaniach, do których nie była pierwotnie przeznaczona - na przykład we wzmacniaczach małej częstotliwości, a nawet w układach cyfrowych. Znajdowała się w modułach funkcjonalnych pierwszej produkowanej w Polsce (poza prototypami w latach 1962-1965 Elwro wyprodukowało 25 sztuk) maszyny cyfrowej UMC-1.
Propozycje wykorzystania
Lampa ECC85 jest jeszcze stosunkowo popularna i łatwa do kupienia za stosunkowo niewielką cenę. Oprócz oczywistego zastosowania do renowacji zabytkowego sprzętu radiowego bywa wykorzystywana jako napięciowy wzmacniacz małej częstotliwości o średnim wzmocnieniu.
Lampa | Parametry charakterystyczne | Parametry wzmacniacza | Uwagi | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
μ | r a [kΩ] | przy Ia [mA] | Ub [V] | Ra [kΩ] | Rg [kΩ] | Rk [kΩ] | Ia [mA] | Ua≈ [V] | μ (Ua≈/Ug≈) [V/V] | h [%] | ||
6CG7 | 20 | 7.7 | 9 | 100 | 50 | 300 | 2 | 15.5 | 13.5 | 4.2 | identyczne: 6SN7, 6N8S (6Н8С) | |
250 | 100 | 500 | 4 | 53 | 15 | 4.6 | ||||||
ECC82 | 18 | 7.2 | 10 | 100 | 47 | 150 | 1.2 | 1.2 | 11 | 13.5 | 5.6 | identyczne: 12AU7A |
250 | 100 | 330 | 2.2 | 1.3 | 25 | 14 | 5.9 | |||||
350 | 100 | 330 | 2.2 | 2.3 | 49 | 14 | 6.1 | |||||
ECC81 | 66 | 11 | 8.5 | 180 | 100 | 240 | 1.4 | 28 | 33 | identyczne: 12AT7A; podobne: ECC85 | ||
300 | 100 | 240 | 1.2 | 47 | 33 | |||||||
ECC83 | 100 | 62.5 | 1.2 | 200 | 100 | 330 | 1.8 | 0.65 | 20 | 50 | 4.8 | identyczne: 12AX7A; podobne: 6N2P (6Н2П) |
250 | 100 | 330 | 1.5 | 0.86 | 26 | 54.5 | 3.9 | |||||
350 | 100 | 330 | 1 | 1.4 | 36 | 61 | 2.2 | |||||
Zniekształcenia nieliniowe (h) są w przybliżeniu proporcjonalne do napięcia wyjściowego (Ua≈), przy mniejszych napięciach będą odpowiednio mniejsze. |
Przypisy
Bibliografia
- Piotr Mikołajczyk i Bohdan Paszkowski: Electronic Universal Vade-mecum, WNT, Warszawa, 1964.
Linki zewnętrzne
Skróty oznaczeń używanych na Wiki Oktoda |
---|
|